| Anabelle | |
|---|---|
| |
Rasa |
Człowiek |
Płeć |
Kobieta |
Kolor włosów |
Brązowy |
Kolor oczu |
Brązowy |
Narodowość |
Temeria |
Rodzina |
Wszerad (ojciec) |
Anabelle - córka Wszerada, dawnego barona Velen.
Przed akcją gry[]
Mieszkała we Wrońcach, jednak w czasie III Wojny z Nilfgaardem przeniosła się na Wyspę Kłomnicę. Była zakochana w Grahamie, miejscowym rybaku z okolicznej wioski. Wszeradowi nie podobał się ten związek, więc zakazał im spotykania się, ze względu na stan majątkowy Grahama. W czasie wojny w Velen panował głód. Chłopi uznali, że na Kłomnicy posiadają liczne bogactwa, więc zaatakowali wyspę. W czasie ataku mag Aleksander kazał Anabelle wypić miksturę. Mikstura wprowadziła Anabelle w stan letargu. Po odzyskaniu przytomności Anabelle czuła jak zjadają ją myszy, ale nie mogła nic z tym zrobić. Po śmierci została przemieniona w Morową Dziewicę.
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Geralta podczas zadania Mysia wieża udaje się na Kłomnicę, gdzie spotyka Anabelle. Wiedźmin może zdecydować czy uwolnić dziewczynę do świata, jako groźnego potwora, czy pozwolić jej odejść w spokoju.
Zadanie[]
- Mysia wieża
Dziennik[]
- Zjawę ową napotkał Geralt w najwyższej komnacie nawiedzonej wieży na Kłomnicy. Wyznała mu, że za życia była córką lokalnego wielmoży. Gdy rozwścieczeni chłopi napadli na wieżę, dziewczyna, chcąc uniknąć zhańbienia z rąk rabusiów, zażyła magiczny eliksir, który wprowadził ją w letarg podobny do śmierci.
Gdy się ocknęła, leżała wśród ciał rodziny i służby, lecz wciąż nie mogła się ruszyć. Wtedy przyszła do niej śmierć – Anabelle została żywcem pożarta przez szczury, ucztujące na trupach poległych.
Od tamtej pory jej udręczony duch nie mógł znaleźć ukojenia. Geralt przypuszczał jednak, że ratunkiem dla dziewczyny i szansą na ściągnięcie klątwy z Kłomnicy mogła być siła prawdziwej miłości. Anabelle była bowiem zakochana z wzajemnością w prostym rybaku, Grahamie. Jeśli młodzieniec istotnie darzył ją szczerym uczuciem, mógłby wyzwolić ją spod mocy klątwy.
- If Geralt takes Anabelle's remains from the isle:
- Geralt zgodził się zabrać szczątki dziewczyny do jej ukochanego, który miał wyprawić jej przyzwoity pochówek. Wiedźmin zakładał, że dzięki temu zły urok ciążący nad przeklętą wyspą zostanie zdjęty, a Anabelle zazna wreszcie spokoju.
- Niestety, duch dziewczyny okazał się w istocie morową dziewicą, straszliwym upiorem śmierci i zarazy. Wywiódłszy wiedźmina w pole, zabił nieszczęsnego Grahama, a następnie uciekł, by karmić się ludzkim cierpieniem i zsyłać choroby.
Być może jemu to należy przypisać lokalną epidemię Plagi Catriony, która jakiś czas później spustoszyła królestwo Kerack, rozpoczynając de facto powolny upadek tego nadmorskiego kraiku.
- Niestety, duch dziewczyny okazał się w istocie morową dziewicą, straszliwym upiorem śmierci i zarazy. Wywiódłszy wiedźmina w pole, zabił nieszczęsnego Grahama, a następnie uciekł, by karmić się ludzkim cierpieniem i zsyłać choroby.
- If Geralt refuses to fulfil Anabelle's request:
- Być może w słowach dziewczyny było coś, co wzmogło czujność Geralta, a może to po prostu jego wiedźmiński instynkt ostrzegł go w porę, lecz dosłownie na moment przed tym, jak Anabelle ukazała swe prawdziwe oblicze, Geralt wiedział już, z kim tak naprawdę ma do czynienia. Duch okazał się w istocie morową dziewicą, straszliwym upiorem śmierci i zarazy.