Ardal aep Dahy - arystokrata z Nilfgaardu, w zależności od źródeł diuk lub książę, wielki kanclerz. W czasie II Wojny Północnej dowodził Grupą Armii 'Wschód'. Min. jego córkę odtrącił Emhyr var Emreis na rzecz ślubu z fałszywą Ciri. Z tego powodu, razem z innymi arystokratami z Nilfgaardu zawiązał spisek, mający na celu usunięcie Emhyra i posadzenie na tronie cesarskim Morvrana Voorhisa. Mimo, że Emhyr dowiedział się o spisku za sprawą zdrajcy Berengara Leuvaardena, ze źródeł wiadomo, że następnym cesarzem rzeczywiście został młody Voorhis. Otruty tuż przed bitwą pod Aldersbergiem.
Dane z książek Sapkowskiego[]
— Pani Jeziora, str.
- Grupa "Wschód", Ardal aep Dahy - uśmiechnęła się lekko Cantarella. - Grupa "Verden", Joachim de Wett. Assire wysoko uniosła brwi.
- Ciekawe - powiedziała. - Dwaj książęta, obrażeni wykreśleniem ich córek z planów małżeńskich Emhyra. Nasz cesarz jest albo bardzo naiwny, albo bardzo sprytny.
— Wieża Jaskółki, str.
- Drogi koronerze Skellen - zabrzmiał z pudełka głos Vilgefortza. - Obraża mnie pan sądząc, że w wymianie chcę pana skrzywdzić. Wprost przeciwnie. Zamierzam być niezwykle hojny. Nie mogę panu zapewnić owej, jak to pan raczył nazwać, demokracji. Ale zagwarantuję panu pomoc materialną, wsparcie logistyczne i dostęp do informacji, dzięki którym przestanie pan być dla spiskowców narzędziem i sługusem, a stanie się partnerem. Takim, z którego osobą i zdaniem liczyć się będzie książę Joachim de Wett, diuk Ardal aep Dany, hrabia Broinne, hrabia d'Arvy i cała reszta błękitnokrwistych spiskowców. Co z tego, że to societas leonina? Owszem, jeśli łupem jest Cirilla, to lwią część łupu wezmę ja, jak mi się zresztą zdaje, zasłużenie.
— Wieża Jaskółki, str.
- A jakże - zgodził się zakatarzony, trąbiąc w chustkę. - Panuje i żyje, ma się dobrze, tak na ciele, jak i na umyśle. Zwłaszcza tego drugiego nie sposób kwestionować po tym, jak pozbył się obu waszych łaskawości z Nilfgaardu wraz z tymi wojskami, które mogłyby być wam wierne. Jak pan chce tedy dokonać przewrotu, mości książę Ardalu, gdy lada moment przyjdzie panu iść do boju na czele Grupy Armii "Wschód"? A książę Joachim też już chyba powinien być przy swoich wojskach, przy Specjalnej Grupie Operacyjnej "Verden".
— Pani Jeziora, str.
W Aedirn zaś wieść o Brennie ku temu się przyczyniła, że zwaśnieni królowie Demawend i Henselt prawice sobie podali i wespół przeciw Nilfgaardowi wystąpili. Grupa Armii "Wschód", co pod wodzą diuka Ardala aep Dahy ku dolinie Pontaru maszerowała, czoła obu sprzymierzonym królom nie zdołała stawić. Wzmocnieni posiłkami z Redanii i gerylasami królowej Meve, którzy tył Nilfgaardowi okrutnie szarpali, Demawend i Henselt zagnali Ardala aep Dahy aż pod Aldersberg. Diuk Ardal bitwę chciał przyjąć, ale dziwnym losu zrządzeniem zachorował nagle, zjadłszy coś, kolki go chwyciły i biegunka miserere, tak i we dwa dni umarł był wśród boleści wielkich. A Demawend i Henselt nie mieszkając na Nilfgaardczyków uderzyli i tam, pod Aldersbergiem, gwoli, widać, historycznej sprawiedliwości, w walnej bitwie srodze ich rozbili, choć wciąż to przy Nilfgaardzie znaczna przewaga liczebna była.
— Pani Jeziora, str.
