Glifion@legacy41786107 (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | |||
[[grafika:Barbegazi.jpg|thumb|Wizerunek z Gry Wyobraźni]] |
[[grafika:Barbegazi.jpg|thumb|Wizerunek z Gry Wyobraźni]] |
||
− | '''Barbegazi''' - Potwór kopalniany, wyglądający jak okrągły głaz, obrośnięty zbitą masą szaroburych, pokrytych kurzem kudłów. Ma wielkie jarzące się ślepia, a także ogromne paszczęki i stożkowate zęby. Choć posiada sękate i twarde łapska, porusza się tocząc. Bardzo cuchnie, ma ostry i kwaśny zapach. Umie naśladować ludzką mowę. Barbegazi żyją na niższych chodnikach |
+ | '''Barbegazi''' - Potwór kopalniany, wyglądający jak okrągły głaz, obrośnięty zbitą masą szaroburych, zwykle pokrytych kurzem kudłów. Ma wielkie jarzące się ślepia, a także ogromne paszczęki i stożkowate zęby. Choć posiada sękate i twarde łapska, porusza się tocząc. Bardzo cuchnie, ma ostry i kwaśny zapach. Umie naśladować ludzką mowę. Barbegazi żyją na niższych chodnikach kopalń oraz w górskich jaskiniach. |
== Dane z książek Sapkowskiego == |
== Dane z książek Sapkowskiego == |
||
⚫ | |||
− | {{Cytat|WJ| | |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
+ | |||
− | }} |
||
+ | [[de:Barbegazi]] |
||
− | {{Cytat|WJ| | |
||
+ | [[en:Barbegazi]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
− | }} |
Aktualna wersja na dzień 14:55, 6 kwi 2013
Barbegazi - Potwór kopalniany, wyglądający jak okrągły głaz, obrośnięty zbitą masą szaroburych, zwykle pokrytych kurzem kudłów. Ma wielkie jarzące się ślepia, a także ogromne paszczęki i stożkowate zęby. Choć posiada sękate i twarde łapska, porusza się tocząc. Bardzo cuchnie, ma ostry i kwaśny zapach. Umie naśladować ludzką mowę. Barbegazi żyją na niższych chodnikach kopalń oraz w górskich jaskiniach.
Dane z książek Sapkowskiego
To, co jeszcze przed chwilą brał za leżące u podnóży stalagmitów okrągłe głazy, teraz wybałuszało na niego wielkie, jarzące się ślepia. W zbitej masie szaroburych, pokrytych kurzem kudłów otwierały się ogromne paszczęki i błyskały stożkowate kły.
— Wieża Jaskółki, str. 232
— Wieża Jaskółki, str. 232
Barbegazi - zjawiało się ich coraz więcej - towarzyszyły mu w marszu, turlając się i tocząc po spągu. Słyszał ich monotonne gaworzenie i sapanie. Czuł ich ostry, kwaśny zapach.
— Wieża Jaskółki, str. 232
— Wieża Jaskółki, str. 232