Brukołak - potwór z Zwilgłego Uroczyska
Dane z książek Sapkowskiego[]
Nam droga przez Zwilgłe Uroczysko! A tam, panoczku, straszno! Tam, panoczku, są brukołaki, liścionosy, endriagi, inogi a insze plugastwo!
— Wieża Jaskółki, str.
Dane z innych źródeł[]
- "Rękopis znaleziony w smoczej jaskini. Kompendium wiedzy o literaturze fantasy" Andrzeja Sapkowskiego
Brukołak (Brucolakas), odmiana Wampira, spotykana na Multanach (Mołdawia), w Transylwanii (Siedmiogrodzie) i w Dobrudży, szczególnie zaś częsta na Wołoszy (Południowa Rumunia).
- Co drugi Wołoch, to po śmierci będzie upiór
- - i wołoskie najgorsze ze wszystkich. Tam
- ich nazywają brukołaki.
- Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem
Wołoski brukołak, który - jak dalej pisze Sienkiewicz - najłakomszy jest na dziewczyńską krew, sprawia wrażenie okropnie spuchniętego, jego skóra jest twarda i napięta jak na bębnie, a przy uderzeniu brzmi jak werbel. Jeden raz każdej nocy brukołak wydaje przerażający wrzask - kto zareaguje na ten zew, ten przepadł, nie ma dla niego ratunku. Zabić brukołaka można odcinając mu głowę i natychmiast paląc ją w ogniu.
Brukołaki występują nie tylko na ziemiach rumuńskich, ale również w Bułgarii i Grecji, a także w Rosji, gdzie nazywane są Wurdałakami.
- Wania stał - szagnut' nie możet
- "Boże - dumajet biedniak
- - eto, wierno, kosti głożet
- Krasnogubyj wurdałak..."
- Aleksander Puszkin