Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Bruxa

Bruxa w grze The Witcher

Bruxa - wampir z rodzaju wampirów wyższych, potrafiący powalić przeciwnika za pomocą fali dźwiękowej. Posiada ostre kły, po wypiciu krwi śpiewa. Potrafi się przetransformować w czarnego nietoperza.
Tzw. wampir wyższy. Atakuje zarówno w noce jak we dnie. Występuje pod postacią kobiety. Często myli się go z rusałką bądź driadą. Posiada zdolność zauraczania oraz telepatii, lecz aby uzyskać władzę nad daną istotą musi regularnie wysysać z niej krew. Posiada zdolnośc polimorfii w czarnego ptaka lub nietoperza. Podczas walki stara sie używać głównie swoich umiejętności, wydaje głośne, obezwładniające piski.

BruxaGW

Wizerunek z Gry Wyobraźni

Ważniejsze postaci

Dane z książek Sapkowskiego

Na grzbiecie delfina, w kamiennym kręgu wyschniętej fontanny, (...) rozpłaszczał połyskliwe cielsko ogromny czarny nietoperz, rozwierając długą, wąską paszczenkę, przepełnioną rzędami igłokształtnej bieli. Błoniaste skrzydła rozwinęły się, załopotały begłośnie i stwór runął na wiedźmina jak bełt wystrzelony z kuszy.


Ostatnie życzenie, str. 68

Przylgnęła do grzbietu delfina w wyschniętej fontannie, obejmując omszały kamień drobnymi rękami, tak białymi, że wydawały się przezroczyste. Spod burzy splątanych czarnych włosów błyszczały wlepione w niego ogromne, szeroko otwarte oczy koloru antracytów. (...) Stworzenie przyklejone do grzbietu delfina obracało za nim maleńką twarzyczkę o wyrazie nieopisanej tęsknoty, pełną uroku, który sprawiał, że wziąż słyszało się pieśń (...).


Ostatnie życzenie, str. 66

Zza bladych warg błysnęły białe kończyste kły. Wampirzyca poderwała się, wygięła grzbiet jak lampart i wrzasnęła. Fala dźwięku uderzyła w wiedźmina jak taran, pozbawiając oddechu, miażdząc żebra, przeszywając uszy i mózg cierniami bólu.


Ostatnie życzenie, str. 67