Cirilla Fiona Elen Riannon | |
---|---|
Informacje podstawowe | |
Przydomek / pseudonim(y) |
Córka Kruka Ciri Lwiątko z Cintry Falka Zireael (Jaskółka) |
Pochodzenie |
Cintra |
Tytuł(y) |
Księżniczka Cintry Księżna Brugge Diuszesa Na Sodden Dziedziczka Inis Ard Skellig i Inis An Skellig Suzerenka Attre i Abb Yarra |
Profesja |
Wiedźminka |
Płeć |
Kobieta |
Rasa |
Człowiek |
Przynależność |
Wiedźmińska szkoła cechu Wilka |
Informacje rodzinne | |
Kolor włosów |
Popielaty |
Kolor oczu |
Szmaragdowy |
Informacje rodzinne | |
Rodzina |
Hjalmar an Craite (chłopak) |
Rodzice |
Geralt (przybrany ojciec) Yennefer (przybrana matka, mistrzyni) Emhyr var Emreis (ojciec) Pavetta (matka) |
Inni krewni |
Calanthe (babka) Roegner (dziadek) Anna Henrietta (krewna) Syanna (krewna) Fergus var Emreis (dziadek) Eist Tuirseach (przybrany dziadek) Daniel Etcheverry (krewny) Adalia (prawnuczka) |
Cirilla Fiona Elen Riannon, zwana Ciri - wiedźminka , córka Pavetty i Duny'ego , wnuczka Calanthe , księżniczka Cintry , przybrana córka Geralta i Yennefer , partnerka Hjalmara an Craite
Historia[]
Saga o wiedźminie[]
Jest legendarnym dzieckiem-niespodzianką, obiecanym wiedźminowi Geraltowi z Rivii przez jej ojca za odczarowanie go podczas opowiadania „Kwestia ceny”.
Urodziła się ok. 1252 lub 1253 r. w Cintrze najprawdopodobniej podczas święta Belleteyn, jako córka królewny Pavetty i Jeża z Erlenwaldu podającego się za syna króla Akerspaarka, plotki na temat Duny'ego nie cichły w Cintrze dlatego on i Pavetta woleli przebywać na wyspach Skellige gdzie nikogo takie sprawy nie interesowały. Gdy Lwiątko miało siedem lat, w trakcie rejsu na Skellige, jej rodzice, Jeż i Pavetta zaginęli w katastrofie na morzu osierocając córkę, dalszym jej wychowaniem zajęła się jej babka.
Od matki wywodziła się ze starej dynastii Cerbinów i była daleką potomkinią legendarnej elfiej czarodziejki i wiedzącej Lary Dorren. Dlatego uznawana była za dziecko starszej krwi, dysponowała poza tym wielką mocą magiczną. Od ojca wywodziła się ze starego nilfgaardzkiego rodu var Emreis. Poza tym była daleko spokrewniona z wieloma innymi rodami i dynastiami.
Jako jedyne dziecko Pavetty i dziedziczka królowej Calanthe przedstawiała ogromną wartość polityczną. Była jednak przeznaczona wiedźminowi Geraltowi, jednak ten po pewnym czasie przybył do Cintry, ale nie zabrał dziecka.
Jako dziedziczka Cintry, już od najwcześniejszych lat była obiektem zainteresowania. Jej babka, jeszcze za życia matki, chciała wydać ją za księcia Windhalma z Attre, miało to zacieśnić stosunki strategicznego księstwa Attre. W czasie zaręczyn Windhalm miał 20 lat zaś Ciri 6, ostatecznie 4 lata później z planu ślubu nic nie wyszło, gdyż Calanthe zerwała zaręczyny na żądanie swojej wnuczki.
Kiedy Nilfgaard zaczął zagrażać Cintrze, babka Ciri wysłała ją do Verden na dwór króla Ervylla. Tam miała poślubić następcę tronu Verden - księcia Kistrina, w ten sposób Calanthe zyskałaby sojusz z Verden i jego armię, jednak Ciri książę nie przypadł do gustu i postanowiła uciec z zamku. Namówiła giermka, aby ten zabrał ją do Brokilonu. Przerażony Ervyll wysłał za nią pościg, obawiając się, że Lwica z Cintry obwini go za to, co się stało. W Brokilonie spotkała swoje przeznaczenie - wiedźmina Geralta, który ocalił ją przed potworami, a następnie od przemienienia w driadę. Po tym wszystkim Geralt zostawił ją druidowi Myszoworowi, aby ten zabrał ją z powrotem do Cintry.
W wieku 12 lat zaręczono ją po raz trzeci formalnie z następcą tronu Redanii, 9 letnim królewiczem Radowidem Redańskim. Traktat ustalała jej babka Calanthe, to małżeństwo sprawiłoby, że Redania i Cintra związałyby się sojuszem. Ostatecznie jednak ojciec Radowida, Vizimir II, zerwał zaręczyny z nieznanych powodów.
Podczas zniszczenia Cintry została uratowana (z zamiarem uprowadzenia) przez nilfgaardzkiego rycerza Cahira, któremu ostatecznie uciekła. Powojenna zawierucha doprowadza ją do tułaczki po krainie Sodden.
Ostatecznie Geralt odnajduje księżniczkę i zabiera ją do Kaer Morhen, gdzie z pomocą Vesemira, Coëna z Poviss, Lamberta i Eskela udziela jej wiedźmińskiego wykształcenia. Nie zostaje jednak poddana Próbie Traw. Przypadkowo ujawniony potężny potencjał magiczny i wieszczy zmusza wiedźminów do sprowadzenia Triss Merigold, która rozpoczyna magiczną edukację Ciri.
Konieczność zapewnienia jej kontaktów z rówieśnikami prowadzi do oddania jej na wychowanie do świątyni Melitele w Ellander. Jej mistrzynią zostaje członkini rady czarodziejów - Yennefer z Vengerbergu, prywatnie blisko związana z wiedźminem Geraltem. Ciri, zabrana przez Yennefer do szkoły czarodziejek na Wyspie Thanedd, jest świadkiem puczu zorganizowanego przez Vilgefortza, skąd udaje jej się uciec przez niestabilny, a przez to niebezpieczny portal Wieży Mewy.
Portal przenosi ją na pustynię Korath, gdzie niemal ginie z głodu i wycieńczenia. Wyrzeka się wówczas swojej magicznej mocy, odzyskując ją jednak później.
Odnaleziona przez łowców niewolników, zwanych Łapaczami, umyka im wraz z członkiem bandy Szczurów, do których dołącza. Tam poznaje Mistle, rozbójniczkę, z którą wiąże się na stałe podczas pobytu w bandzie. Jest ona jedyną osobą, z którą Ciri utrzymuje regularne stosunki płciowe podczas trwania sagi, ale nie powstrzymuje ją to przed próbą zdradzenia Mistle z kupcem Hotspornem, do czego ostatecznie nie dochodzi ze względu na zgon mężczyzny. Zdarzenie to nie wywołuje u młodej rozbójniczki wyrzutów sumienia, tylko rozczarowanie. Wynika to z faktu, że pobyt w bandzie Szczurów odmienia jej charakter. Ciri wyzbywa się oporów przed zabijaniem, życie traci wartość w jej oczach.
W późniejszym czasie, m.in. pod wpływem pobytu u Vysogoty, Ciri odrzuca złe postawy, nawyki i uczucia, jak np. chęć zemsty i brak szacunku do życia.
W trakcie egzekucji Szczurów dokonanej przez Bonharta Ciri zostaje oszczędzona - aby stać się gladiatorką Bonharta doceniającego jej umiejętności. Po raz wtóry udaje jej się zbiec, mimo poważnych ran. Ukrywa się w chacie pustelnika Vysogoty, który kuruje ją przez około miesiąc.
Zbliżająca się obława zmusza ją do opuszczenia pustelni; w trakcie pościgu zabija prześladujących ją agentów nilfgaardzkiego wywiadu, oraz znacząco przyczynia się do śmierci Rience'a. Ściga ją również Bonhart, z którym walka na ten moment przerasta możliwości Ciri. Udaje się jej osiągnąć Tor Zireael, mityczną Wieżę Jaskółki, o której myślano, że została zniszczona (chroni ją najwyraźniej potężna elfia magia).
Wieża okazuje się portalem, przez który, dzięki swym niesamowitym zdolnościom magicznym, Ciri ucieka do innego świata. Dowiaduje się, że była tam wyczekiwana przez elfy Aen Elle, które żądają od niej jej dziecka poczętego z ich królem. Według przepowiedni dziecko to, dzięki tzw. genowi Lary, ma być potężną istotą władającą czasem i przestrzenią. Ciri pragnie powrotu do swego świata, więc zgadza się - ale mimo wielokrotnych prób król nie jest w stanie „dopełnić” aktu. Po śmierci króla Ciri, wraz ze swoją wierną klaczą Kelpie, ucieka przy pomocy jednorożca, którego uratowała na pustyni Korath. Okazuje się, że Ciri również posiada potężną moc, która pozwala jej podróżować przez czasy i światy. Rozpaczliwie stara się trafić do swojego czasu i świata ścigana przez okrutnych Czerwonych Jeźdźców - wojowników elfów. W końcu dzięki czarodziejkom z przyszłości - Nimue i Condwiramurs udaje jej się trafić do swojego świata. Trafia do ponurego zamczyska Stygga, gdzie Vilgefortz więzi Yennefer. Ciri zostaje uwolniona przez Geralta, który uwalnia też Yennefer i zabija wielkiego czarodzieja. Podjęła walkę z Bonhartem i go zabiła. Niestety wpada w ręce cesarza Nilfgaardu, Emhyra var Emreis, który zawsze usiłował ją schwytać.
W rozmowie z Geraltem okazuje się, że cesarz to ojciec Ciri, Duny. Poruszony płaczem córki pozwala jej odejść wraz z Yennefer i Geraltem, sam zaś poślubia fałszywą Cirillę. Niedługo potem Geralt zostaje ciężko raniony podczas pogromu w Rivii, a próbująca mu pomóc Yennefer omal nie umiera z wyczerpania. Ciri używa swych sił po raz ostatni ratując ich i odsyłając do innego świata, lecz sama musi również uciekać do Anglii z czasów króla Artura. Tam poznaje młodego rycerza Galahada, któremu opowiada swoją historię, a na koniec, czując do niego wzajemną fascynację i pożądanie, wyrusza z nim w kierunku zamku Camelot.
Dane z gry GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana[]
Wpis z Księgi Nagród[]
Zwój 1: Cirilla Fiona Elen Riannon. Lwiątko z Cintry, Jaskółka, Zireael, Falka, Dziecko Starszej Krwi, Pani Czasu i Przestrzeni. Jak można wnosić z długiej listy przydomków, Ciri miała bogaty życiorys.
Zwój 2: Jako córka królewskiej pary, Pavetty i niejakiego Duny’ego, młoda Ciri opływała w dostatki. Ale potem wszystko się zmieniło. Jej dom, Cintra, stanęła w płomieniach. Ciri musiała uciekać.
Zwój 3: Znalazła nowy dom w Kaer Morhen, siedzibie wiedźmińskiego Cechu Wilka. Tam, pod czujnym okiem Geralta z Rivii, rozpoczęła morderczy trening. Ale spokój nie trwał długo... A wszystko za sprawą Starszej Krwi, która płynęła w jej żyłach.
Zwój 4: Ciri była obdarzona niezwykłą mocą: potrafiła podróżować w czasie i przestrzeni. Ale dziewczyna szybko przekonała się, że nie było to błogosławieństwo, lecz klątwa. Wielu zazdrościło jej tej potęgi. Wielu chciało ją wykorzystać.
Skrzynia 1: Jak to się stało, że splotły się losy Geralta i Ciri, wiedźmina i księżniczki? Wszystko za sprawą Prawa Niespodzianki. Kiedy wiedźmin zdjął klątwę z niejakiego Duny’ego, Jeża z Erlenwaldu, spytany o zapłatę powiedział tylko: dasz mi to, co zastaniesz w domu, a czego się nie spodziewasz. Jak się wkrótce później okazało, żona Duny’ego, Pavetta, była w ciąży. I choć Geralt nie zamierzał egzekwować należnego mu prawa… Wyręczyło go przeznaczenie.
Skrzynia 2: Jednym z mniej chlubnych epizodów w życiu Ciri była przynależność do przestępczej hanzy znanej jako „Szczury”. Zaszczuta, wymęczona, Ciri znalazła wśród bandytów schronienie. Choć z początku wzbraniała się przed zabijaniem, w końcu się przełamała… i, ku własnemu przerażeniu, czerpała z tego przyjemność. Gdyby nie to, że hanza została wkrótce potem rozbita, a Ciri trafiła pod opiekuńcze skrzydła mądrego Vysogoty z Corvo, kto wie - być może wspominano by ją dziś nie jako bohaterkę, a czarny charakter.
Skrzynia 3: Nim jeszcze Cintra legła w gruzach, a wraz z nią dotychczasowe życie Ciri, młoda księżniczka zwykła spędzać wakacje na Skellige, w rodowej twierdzy rodu an Craite. To tam właśnie, razem z dziećmi jarla, uczyła się jeździć na łyżwach. Ta umiejętność przydała jej się lata później, kiedy pewnego zimowego dnia spotkała się z przysłanymi z Nilfgaardu zabójcami na skutej lodem tafli jeziora Tarn Mira. W gęstej mgle niósł się wpierw zgrzyt płóz… A potem wrzaski mordowanych ludzi.
Dane z pozostałych źródeł[]
W filmie i w serialu w rolę Ciri wcieliła się Marta Bitner.
W Wiedźminie 3 głosu Cirilli podkłada Anna Cieślak.
W serialu the witcher w postać Ciri wciela się Freya Allan , natomiast głosu użyczyła Natalia Smagacka.
Charakterystyka[]
Jest szczupłą kobietą o naturalnie popielatych włosach oraz szmaragdowych oczach. Jest bohaterką szybką i zwinną, znakomicie potrafi walczyć swym mieczem zwanym Ziraelem. Posiada także wiedźmińską wiedzę na temat wszelkiego rodzaju potworów. Jako dziecko Starszej Krwi może podróżować w czasie i przestrzeni, z czego wielokrotnie korzysta, aby ukryć się przez Dzikim Gonem. Znakomicie opanowała również Starszą Mowę, za sprawą wykształcenia otrzymanego w świątyni Melitele.
Jest bohaterką o dużej sile woli, niezależną i upartą. Cechuje ją inteligencja, jak również brak cierpliwości, który często sprowadza na nią kłopoty. Urodzona w ok. 1252 lub 1253 roku podczas święta Belleteyn .
Ciri jest obecnie wiedźminką znaną na całą Północ, od Jarugi po góry Koviru.
Dane z książek Sapkowskiego[]
— Krew elfów, str. 47
— Krew elfów, str. 209
— Krew elfów, str. 259
- Nie uwierzyłbyś, gdybym ci powiedział - zakasłał Codringher. - Czy teraz pojąłeś już, kim jest naprawdę Cirilla, księżniczka Cintry? Dzieci Starszej Krwi... Ostatnia odrośl tego cholernego drzewa nienawiści! Ostatnia gałąź, a na niej ostatnie zatrute jabłuszko...
- Starsza Krew... Tak daleko wstecz... Pavetta, Calanthe, Adalia, Elen, Fiona...
- I Falka.
- Na bogów, to niemożliwe! Po pierwsze, Falka nie miała dzieci! Po drugie, Fiona była legalną córką...
- Po pierwsze, o młodości Falki nie wiemy nic. Po drugie, nie rozśmieszaj mnie, Fenn. Wiesz wszakże, że na dźwięk słowa „legalny" chwytają mnie spazmy wesołości. Ja wierzę w ten dokument, bo moim zdaniem jest autentyczny i mówi prawdę. Fiona, praprababka Pavetty, była córką Falki, tego potwora w ludzkiej skórze. Do diabła, nie wierzę w te wszystkie wariackie wieszczby, proroctwa i inne bzdury, ale gdy przypomnę sobie teraz przepowiednię Itliny...
- Skalana krew?
- Skalana, skażona, przeklęta, to można różnie rozumieć. A według legendy, jeśli pamiętasz, właśnie Falka była przeklęta, bo Lara Dorren aep Shiadhal rzuciła klątwę na jej matkę...
- To są bajki, Codringher.
- Masz rację, to są bajki. Ale czy wiesz, kiedy bajki przestają być bajkami? W momencie, gdy ktoś zaczyna w nie wierzyć. A w bajkę o Starszej Krwi ktoś wierzy. Zwłaszcza we fragment mówiący o tym, że z krwi Falki narodzi się mściciel, który zniszczy stary świat, a na jego gruzach zbuduje nowy.
— Czas pogardy, str. 152-153
Gry[]
Wiedźmin[]
- Rozmowa Geralta z karczmarzem:
- "- Za siedmioma górami, za siedmioma lasami, hen, daleko stąd, żyła sobie dziewczynka. Była najprawdziwszą księżniczką, czarodziejką i wiedźminką...
- - Księżniczka, czarodziejka i wiedźminka? Nie przesadzasz aby?
- - Nie przerywaj! Chcesz poznać opowieść o księżniczce, czarodziejce i wiedźmince, czy nie?
- -Przepraszam. Nie będę ci już więcej przerywał.
- - To historia o przeznaczeniu wiedźminie. Wysłuchaj jej uważnie, a może się na coś ci przyda.
- Dziewczynka urodziła się jako księżniczka. Miała wszystko czego zapragnęła: miękkie, ciepłe łoże, mnóstwo sukienek, służbę i małego konika. Miała też rodziców, miała babkę, potężną królową.
- Dzieciństwo spędziła w pałacach i zamkach strzeżona przez setki rycerzy.
- Wszyscy myśleli, że zostanie wielką królową, ale przeznaczenie chciało inaczej. Straciła rodziców, wrogowie zabili jej babkę i zagarnęli królestwo. Mimo wszystko przeżyła. Zbieg okoliczności lub, jak wolisz, przeznaczenie, związało jej los z wiedźminami, a konkretnie z jednym. Trafiła do Kaer Morhen, gdzie nauczyła się walczyć i znalazła nową rodzinę.
- Dziewczynka miała magiczny talent, była Źródłem. Wiedźmini przestraszyli się nieopanowanej mocy Źródła i wezwali na pomoc czarodziejkę. I tak dziewczynka rozpoczęła naukę arkanów magicznych. Wiedźmin i czarodziejka, którzy zastąpili utraconych rodziców, kochali się i dziewczynka odnalazła szczęście. Mogła zostać jedną z najpotężniejszych czarodziejek, ale to nie było jej pisane.
- Znów przeznaczenie przypomniało o sobie, nadeszła wojna, czas miecza i topora. Los rozdzielił kochającą się rodzinę. Dziewczynka w rozpaczy wyrzekła się magii i została grasantką, nauczyła się zabijać, polubiła zabijanie. I wtedy zrozumiała, że idzie za nią śmierć. Wszyscy, z którymi się wiązała, umierali. Tylko uparty wiedźmin i nieustraszona czarodziejka walczyli z przeznaczeniem. Nic nie mogło ich złamać.
- Los wyrzucił dziewczynkę do obcego świata, skąd jednak wróciła. Jej tropem szedł najpotężniejszy zabójca, jakiego nosiła ziemia, jednak udało się jej przeżyć i zwyciężyć. Ścigali ją agenci wszystkich królestw, nikt jednak nie zdołał jej schwytać. Kiedy wrogowie zostali pokonani, zapanował pokój, gdy dziewczynka spotkała się z wiedźminem i czarodziejką, los zadrwił z niej po raz kolejny.
- Wiedźmina zabił chłop nie potrafiący władać bronią, a czarodziejka umarła z wyczerpania próbują ocalić ukochanego. A ona nie mogła pomóc, bo wyrzekła się mocy. I tak księżniczka, której nie dane było rządzić, wiedźminka, która walczyła z ludźmi, a nie z potworami, oraz czarodziejka, która nie mogła rzucać zaklęć wykorzystała dziki dar Źródła i odeszła z tego świata, zostawiła go.
- - Mam dziwne przeczucie, że nie powiedziałeś mi wszystkiego.
- - Powiedziałem wszystko poza jednym: dziewczynka nazywała się Cirilla. Ale to bez znaczenia…"
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]
- W grze Wiedźmin 2, Ciri zostaje wspomniana kilkakrotnie. Dowiadujemy się, że teleportowała Geralta i Yennefer podczas pogromu, po czym odeszła i żyje w innym świecie, gdzie jest szczęśliwa, a także, że zanim odeszła, pozostawiła im do dyspozycji Wyspę Jabłoni z sadem i chatą, którą zniszczyli potem jeźdźcy Gonu.
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Główna oś fabularna w grze skupia się na odnalezieniu Ciri i obronieniu jej przed pogonią, tytułowym Gonem. Jak się również okazało, duży wpływ na poszukiwanie jej ma sam Emhyr var Emreis, ojciec Ciri. Robi to „z racji stanu”, co pewnie oznacza postawienie jej w roli następczyni Emhyra. Podczas wojny wywołała na Skellige silny wybuch magii. Pomógł jej Avallac'h, jej nauczyciel, ale Eredin rzucił na niego klątwę. Ciri uciekła z nim przez portal, jednak okazało się, że teleportowali się w dwa różne miejsca.
Dotarła do Velen, gdzie trafiła do Pań Lasu, współpracujących z Eredinem. Na szczęście im uciekła. Potem znalazła się u Krwawego Barona, temerczyka będącego lokalnym wykonawcą woli Nilfgaardu. Dopóki nie zaatakował ich bazyliszek, było całkiem wesoło. Musiała teleportować się w celu ocalenia Stengera.
Aby uciec przed Gonem, Cirilla ruszyła konno do Novigradu, gdzie chciała spotkać się z Jaskrem. Dudu został wzięty do niewoli, ale z pomocą Ciri i barda uciekł bandycie z lokalnego półświatka - Skurwielowi Juniorowi. Wywołała spore zamieszanie, głownie dlatego, że Jaskier wpadł w sidła dowódcy łowców czarownic, Kaleba Mengego. Ciri uciekła w porę, teleportując się z powrotem na Skellige. Tam odnalazł ją Avallac'h i przyniósł do wioski, gdzie wyzdrowiała, ale musiała uciekać, bo zjawił się Dziki Gon. Elfi Wiedzący wprowadził ją w głęboki sen i ukrył na Wyspie Mgieł. Niedługo potem, obciążony klątwą, zmienił się w Umę.
Geralt dowiaduje się ze słów odczarowanego z klątwy Avallac'ha, że została ukryta na Wyspie Mgieł. Ciri budzi się tam, gdy tylko przybywa. Opowiada mu o wszystkim, co ją spotkało. Niedługo na miejsce przybywa okręt Dzikiego Gonu. Córka cesarza przenosi siebie i wiedźmina do Kaer Morhen.
Ciri zostaje przywitana bardzo ciepło najpierw przez Vesemira, a potem Yennefer, która mówi do niej „córeczko”. Wkrótce, jak przewidywano, zjawia się Dziki Gon. Sprzymierzeńcy Geralta, czyli wiedźmini ze Szkoły Wilka, skelligijscy znajomi, czarodziejki i pozostali obrońcy walczą dzielnie. W pewnym momencie jednak brakuje dosłownie paru chwil, by Eredin dopiął swego. Trans, w jakim jest Cintryjka, przerwany zostaje śmiercią Vesemira z rąk Imleritha. Wściekła aktywuje moce, które rozbijają wojowników Gonu i ratują przyjaciół, na szczęście od zupełnej destrukcji powstrzymuje ją Avallac'h.
Cirilla jest bardzo wściekła i smutna po śmierci przyszywanego dziadka. Wyrusza wydać wojnę Eredinowi, więc zabija dwie wiedźmy, a trzecia ucieka pod postacią stada kruków. Przybrany ojciec kończy żywot Imleritha. Ciri i Geralt docierają do Novigradu, gdzie pod wpływem działań bohaterów Ge'els - namiestnik Tir ná Lia - wycofuje się z wojny i wypowiada posłuszeństwo Eredinowi. W międzyczasie Ciri załatwia swoje sprawy w mieście i odpłaca się tym, którzy jej pomogli oraz tym, którzy pomóc nie chcieli.
Ciri i Geralt docierają na Skellige, gdzie znajdują Kamień Słoneczny, potrzebny do wezwania Naglfaru. Eredin zostaje pokonany, ale cesarska córka postanawia dotrzeć z pomocą Avallac'ha do Wieży Sokolicy i wejść w portal, by pokonać Białe Zimno.
Emhyr jest przekonany, że Ciri nie żyje, co jest nieprawdą. Geralt wręcza jej Zireael - specjalnie wykonany gwyhyr z elfimi runami dla niej. Ciri wybiera życie wiedźminki i o jej czynach jest głośno od Gór Smoczych, aż po Jarugę.
Dane z gry Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Urodzona w 1251 roku Cirilla Fiona Elen Riannon, albo po prostu Ciri, jest bezsprzecznie osobą niezwykłą – choć gdy spotkałem ją po raz pierwszy, wydała mi się zwyczajną, szarowłosą dziewczynką.
Powiedzieć o Ciri, że jest przybraną córką Geralta, byłoby znacznym uproszczeniem. Ciri jest bowiem kimś więcej. Jest jego Przeznaczeniem, Dzieckiem–Niespodzianką, połączonym z wiedźminem skomplikowanymi więzami losu.
Postępując zgodnie z tradycjami wiedźmińskiego fachu, Geralt zabrał Ciri do Kaer Morhen. Tam, wraz z Vesemirem, przyuczał ją do fachu zabójcy potworów. Wówczas okazało się, że Ciri jest Źródłem - osobą obdarzoną potężnym magicznym talentem.
Zdolności Ciri okazały się też jej przekleństwem. Przez nie musiała skryć się przed całym światem - nawet przed Geraltem.
Z pochodzeniem Ciri związana była jeszcze jedna tajemnica. Jej naturalnym ojcem był nie kto inny, jak cesarz Nilfgaardu, Emhyr var Emreis. Jego słowa potwierdziły obawy Geralta. Ciri wróciła i znalazła się w śmiertelnym niebezpieczeństwie, ścigana przez Dziki Gon.
Najwyraźniej to dziedzictwo krwi Cirilli było przyczyną, dla której poszukiwał ją Dziki Gon. Ciri widziano ponoć w spustoszonym wojną Velen i największym mieście na świecie, Novigradzie.
Ciri faktycznie trafiła do Wrońców, gdzie przez jakiś czas korzystała z gościny lokalnego władyki, Filipa Stengera, zwanego Krwawym Baronem. W trakcie tego krótkiego pobytu zyskała jego szacunek i przyjaźń.
Wyglądało na to, że podczas pobytu w okolicach Velen dziewczyna zadarła z mieszkającymi na bagnach wiedźmami.
Historię spotkania z Ciri opowiedziały w końcu same wiedźmy. Dziewczyna miała wiele szczęścia, że udało jej się wyrwać z ich szponów.
Wizja uzyskana dzięki masce Uroborosa nie pozostawiała żadnych wątpliwości. Magiczna katastrofa wiązała się z osobą Cirilli. Dziewczyna była na Skellige - i uciekała przed jakimś niebezpieczeństwem.
Ostatecznym, namacalnym dowodem na prawdziwość słów Cesarza były zwłoki jednego z wojowników Dzikiego Gonu. Upiorny orszak rzeczywiście podążał tropem Cirilli.
Patrząc z perspektywy czasu, skontaktowanie Ciri ze Skurwielem nie było moim najszczęśliwszym pomysłem. Na swoją obronę mogę tylko powiedzieć, że dziewczyna znajdowała się w tak trudnej sytuacji, że nawet najbardziej ryzykowny plan wydawał się lepszy, niż bezczynność.
Po wielu perypetiach, Geralt dotarł wreszcie do brzegów na poły legendarnej Wyspy Mgieł. Gdy przestąpił próg komnaty, w której spała Cirilla, chroniący ją czar prysł za sprawą siły przeznaczenia, która ich łączyła.
Po latach rozłąki i długich poszukiwaniach, wiedźmin odnalazł wreszcie przybraną córkę. Radości, jaka temu towarzyszyła, słowa ani pióro nie opiszą.
Gdy sprawdziły się słowa Avallac'ha i Dziki Gon przybył po Ciri do Wiedźmińskiego Siedliszcza, wszyscy starali się chronić ją za wszelką cenę. Koniec końców jednak, to właśnie moc dziewczyny, nieokiełznana siła jej Starszej Krwi, uratowała obrońców Kaer Morhen.
Choć to Cirilla namówiła wiedźmina do zemszczenia się na Imlericie, to nie ona stanęła w końcu przeciw generałowi Dzikiego Gonu. Niemniej, to właśnie z jej ręki poległy dwie z trzech potwornych sióstr, roszczących sobie prawa do władzy nad Velen.
Emhyr był dla Ciri osobą właściwie obcą w dodatku pośrednio odpowiadał za śmierć jej bliskich . Nie dziwi więc fakt , że Ciri nie chciała się z nim widzieć .
Konfrontacja z Lożą była zadaniem trudnym, lecz Cirilla zdecydowała się stawić czoła potężnym czarodziejkom. Z relacji jaka do mnie dotarła wnioskuję, że dziewczyna dała arcymistrzyniom wyrażnie do zrozumienia , że nie da sobą sterować i nie stanie się ich bezwolnym narzędziem .
Wizyta w laboratorium Avallac'ha ujawniła fakty, które mocno wstrząsnęły dziewczyną. Choć Ciri wiedziała, że jest ostatnią z linii Lary Dorren, spadkobierczynią tak zwanej Starszej Krwi, to dopiero teraz uświadomiła sobie, że od ponad dwóch wieków jej ród jest przedmiotem nieustannego zainteresowania elfich Wiedzących i ludzkich czarodziejów. Dodatkowo słowa aroganckiej elfki utkwiły w jej sercu niczym bolesny cierń.
Eredin zginął – ale śmierć złego władcy kończy historię jedynie w bajkach. Nadszedł czas, żeby Ciri zmierzyła się ze swym przeznaczeniem. Tylko ona posiadała moc, by powstrzymać Białe Zimno – mityczną niemal siłę, która zagrażała nie tylko temu, ale również innym światom.
Ciekawostki i inne Informacje[]
- Obecnie jest z Hjalmar an Craite w związku partnerskim,
- Ciri nie została poddana Próbie Traw,
- Prawdopodobnie Lambert był jej głównym nauczycielem i wychowawcą w Kaer Morhen,
- Ciri o mały włos nie została zabita przez Braenn,
- Gdy była młodsza często mówiła „okropecznie” zamiast „okropnie”,
- Przepadała za wszelkiego rodzaju słodyczami,
- Ciri ma wytatuowaną czerwoną różę, w pachwinie, tuż przy wzgórku łonowym. Wytatuowała ją sobie podczas podróży z hanzą Szczurów. Identyczną miała Mistle, też w tym samym miejscu,
- Ciri, w „Wieży Jaskółki”, wyznała miłość Mistle i przyrzekła, iż nigdy jej nie zapomni,
- W tej samej części dowiadujemy się, że mając 12 lat, „zaręczyła” się z 15-letnim wówczas Hjalmarem,
- Dwie osoby pokonały Ciri w pojedynku. Tymi osobami byli łowca nagród Leo Bonhart, który później sam ginie z ręki Cirilli oraz czarodziej Dzikiego Gonu Caranthir, z którym niedługo po tym pojedynku rozprawia się Geralt,
- Gdy w trzeciej części gry Ciri wspomina o świecie, w którym Dziki Gon przez dłuższy czas nie mógł jej wytropić, mówi, że w owej rzeczywistości ludzie mają metal w głowach, toczą wojny na odległość za pomocą czegoś, co przypomina megaskop i każdy ma swój własny latający statek. Opis ten odpowiada pospolitym wyobrażeniom o przyszłości naszego świata. Może to być również nawiązanie do powstającej gry CD Projekt RED, toczącej się w takich realiach - Cyberpunk 2077,
- W trzecim tomie Ciri stwierdziła, że nie może nauczyć się magii dlatego, iż jest dziewicą,
- W grze Wiedźmin 3 podczas pobytu w saunie, gdy gracz steruje Ciri, można wybrać opcję dialogową, wskazującą na to, że woli ona kobiety (co odnosi się do romansu z Mistle),
- Pierwszym potworem, którego zabiła Ciri była wywerna uwięziona na pokaz w Gors Velen,
- W grze Wiedźmin 3: Ciri miała walczyć z wrogami jeżdżąc na łyżwach, nawiązanie do pochodzącej z tomu „Wieża Jaskółki” sceny miało pierwotnie znaleźć się w grze Wiedźmin 3: Dziki Gon. Studio CD Projekt RED planowało umieścić starcie w końcowej fazie kampanii, podczas jednego z epizodów poświęconych Dziecku Niespodziance. Ostatecznie jednak mimo, że potyczka ta prezentowała się imponująco (tak stwierdzili sami developerzy), nie uświadczyliśmy jej z powodu tego iż uznano, że wprowadzenie nowej mechaniki gry w tak późnym etapie rozrywki może sprawić graczom problemy i być nieco frustrujące dla nich inne sterowanie Ciri niż dotychczas,
- Przyjaźni się z Dudu , Beą , Aegarem , Valdo , Jarre ,
- Pojawia się w pożegnaniu białego wilka na ślubie Geralta i Yennefer.
Rodowód Ciri[]
Drzewo genealogiczne Ciri:
Shiadhal | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
anonimowa szlachcianka
z Koviru |
Vridank
król Redanii |
Cerro
królowa Redanii |
Cregenan
czarodziej z Lod |
Lara Dorren
Wiedząca | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Falka | Goidemar
król Temerii |
Riannon
królewna Redanii |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adela | Coram II
król Cintry |
Fiona
królewna Temerii |
Amavet
królewicz Temerii |
Anna Kameny
szlachcianka | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Corbett
król Cintry |
Elen
królewna Kaedwen |
Crispin | Robert
hrabia Garramone |
Muriel | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dagorad
król Cintry |
Adalia
księżna Mariboru |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Roegner
książę Ebbing |
Calanthe
królowa Cintry |
Eist Tuirseach
jarl Skellige |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
gen Lary | Dunny
książę Maecht |
Pavetta
królewna Cintry | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
gen recesywny | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
pseudgen,
aktywizator |
Cirilla
księżniczka Cintry |
Galeria[]
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Wiedźmin Pożegnanie Białego Wilka[]
Inne[]
Gwint[]
Film/Serial[]
The Witcher (po polsku Wiedźmin)[]
Władcy Cintry | |||||
---|---|---|---|---|---|
Cerbin • Correl • Coram I • Coram II • Corbett • Dagorad • Calanthe • Roegner • Eist Tuirseach • Emhyr var Emreis | |||||
Królowe | |||||
Becca z Nazairu • Eschiva z Sodden • Rigoberta z Lyrii • Fiona z Temerii • Elen z Kaedwen • Adalia • Calanthe • "Cirilla" | |||||
Inni członkowie dynastii cintryjskiej | |||||
Cirra • Pavetta • Cirilla |