Człowiek

Człowiek - istota powszechnie znana, przykładów nie trzeba szukać daleko. W stosunku do innych ras ludzie żyją stosunkowo krótko. Toczą wieczną wojnę z elfami, nie mają najlepszych stosunków z Gnomami, Krasnoludami oraz Niziołkami. Mimo iż w wielu miastach żyją wspólnie, konflikt można zauważyć choćby w sprawach prawnych czy na ulicach miast. Na przykład: Podatki od bycia nieludziem (nie człowiekiem), czy Pogromy.

W swojej długiej historii ludzie zbudowali niezwykle dużo miast, ciągnących się przez cały kontynent. Wiele z nich, zbudowano na ruinach spalonych przez nich miast innych ras.

Historia[]

Według Starszych Ras, tak jak tysiace lat wcześniej elfy, ludzie przybyli do tego świata podczas Koniunkcji Sfer. Desantowali się w deltach dwóch rzek - Jarugi i Pontaru. Początki ich nie były lekkie, a spotkanie z innymi rasami nie było pokojowe - rozpoczęła się wojna z elfami . Nie tylko z nimi, ale też z driadami, czy niziołkami. Na ruinach elfich miast ludzie wznieśli wielkie i piękne miasta, jak Novigrad.

Nie wiadomo nic o ludach za Górami Amell. Wiadomo, że mieszkańcy takich terenów, jak Vicovaro rozwijali się odrębnie od takich narodów, jak Cintra. Mówi się, że ludzie dzielili się na dwa plemiona, nazywane Wożgorami i Daukami, które pochodziły z terenów obecnych królestw Koviru i Povissu. Świadczą o tym menhiry i przeróżne kręgi kamienne, kurhany, czy monumentalne budowle.

Przez tysiąc lat, od czasów pokonania elfiej przywódczyni powstańców, zwanej Aelirenn, ludzie zmusili do asymilacji wiele z ras, które wcześniej same zresztą sobie nie ufały i uznawały się za dominujące. Koniec konfliktów nie był jednak ostatecznym końcem. Wygnane w Góry Sine elfy zaczęły nękać Królestwa Północne najazdami w próbie zyskania większej ilości żywności, ze względu na nieurodzaj gleby górskiej, krasnoludy i gnomy osiadły w głębi Mahakamu, lecz zbratały się jakoś z ludźmi, driady stworzyły z Brokilonu las wrogi ludziom, a smoki odeszły w Góry Smocze, albo postanowiły udawać ludzi, tak jak dopplerzy. Co do ras wodnych nie ma pewności.

Jednak nie wszyscy ludzie byli wrodzy innym rasom. Niewielu znalazło się takich, którzy tolerowali w sąsiedztwie nieczłowieka i odmieńca. Co więcej pojawiły się półelfy, dzieci ludzi i elfów. Wiele ras nadal wyznaje swoje mity i wierzenia, ale ludzka nietolerancja często zmusza ich do wyznawania ludzkiej wiary, pod groźbą utraty życia. Na południu i Wyspach Skellige ludzie asymilowali się z innymi rasami, przejęli ich zwyczaje i język. Tak powstały języki skeliigijski i nilfgaardzki.

Ponieważ ludzie są gatunkiem skorym do wojen nawet za jakąś bezużyteczną rzecz, w historii ludzie walczyli zarówno z innymi rasami, jak i ze sobą. Walczyły takie narody, jak Redania z Temerią, czy Kaedwen z Aedirn. Wkrótce jednak mieszkańcy Północy i Południa spotkali się na polu bitwy - zjednoczeni w imię swej wolności Nordlingowie i ubrani na czarno, walczący ku chwale Wielkiego Słońca i Białego Płomienia Tańczącego na Kurhanach Wrogów Nilfgaardczycy. W wyniku dwóch wojen elfy uzyskały Dol Blathanna, własne królestwo (uzależnione od Cesarstwa), a nieludzie zyskali w końcu więcej praw na Północy Kontynentu.

Plemiona[]

Północne[]

Północni mieszkańcy Kontynentu są podzieleni na różne narody. Najważniejszymi są Temeria, Aedirn, Kaedwen oraz Redania. Mieszkańcy długo walczyli ze Starszymi Rasami, nie asymilowali się z nimi, woleli być sobą, siłą asymilowali pozostałe rasy. Temeria jednak jest ze wszystkich najbardziej tolerancyjna, tak jak Kovir i Poviss. Najbardziej walczącymi o czystość wśród swoich terytoriów są Kaedwen i Redania.

Po wojnie wzmocniła się tam aktywność atakujących ludzkich kupców i żołdaków Scoia'tael. Foltest twierdził, że są zagrożeniem nie tylko dla ludzi, w czym miał rację, ponieważ oprócz ludzi zabijali też nieludzkich mieszkańców ludzkich królestw, żyjących tak samo, jak ludzie.

Południowe[]

Mieszkańcy królestw na południe od Gór Amell asymilowali się często z innymi rasami, nie tak jak ich północni pobratymcy, bardziej jak Skelligijczycy. Nilfgaard podbił sąsiednie królestwa i zmienił się w Cesarstwo. Przez następne lata ludzie, będący rzekomo potomkami „Czarnych Seidhe” podbili w błyskawicznej kampanii tereny od Miasta Złotych Wież, czyli stolicy cesarskiej, do południowych terenów Gór Amell. W Pierwszej Wojnie Północnej zajęli Cintrę, w Drugiej zdołało zająć niewiele więcej i osłabić Nordlingów. Granica Królestw i Cesarstwa biegła przez Jarugę, drugą wielką rzekę na północy.

W Wiedźminskich grach na PC, cesarz Emhyr var Emreis wywołuje zamieszanie na Północy - Henselt - król Kaedwen - atakuje Dolinę Pontaru z powodu zabicia Demawenda i może zginąć, Foltest ginie w walce z rebelią z rąk królobójcy, wiedźmina zwanego Letho z Gulety. Temeria, Kaedwen i Aedirn są w bezkrólewiu, żywy pozostaje tylko Radowid. Emhyr doprowadza do ujawnienia Loży i zwalenia na nie winy za królobójstwa, bądź nie. Jednak wkrótce „Czarni” rozpoczynają atak na Północ Liksmena i Pontar są granicą między Redanią, która podbiła Kaedwen, a Nilfgaardem, który kontroluje Aedirn i Temerię. Przez nasze wybory, Redania może zjednoczyć północ lub zostać podbita przez Cesarstwo, a Temeria zostać jej wasalem z szeroką autonomią.

Wyspy Skellige[]

Ludzie z Wysp Skellige asymilowali się ze Starszymi Rasami, w przeciwieństwie do swych pobratymców z północnej części Kontynentu i wykazują pewne podobieństwa do południowych mieszkańców (asymilacja z innymi rasami, wykształcenie dialektu opartego na Starszej Mowie). Jednak mieszkańcy Wysp Skellige są na skraju ubóstwa, praktykują tradycje swych przodków, jak łupienie kontynentu. Skelligijczycy wdali się w walkę z Nilfgaardczykami, Temerczykami, Redańczykami... wszystkimi, którzy mieli coś kosztownego.

Skellige dzieli się na siedem klanów, a wspólnym, neutralnym miejscem jest twierdza Kaer Trolde. W czasie wydarzeń z Sagi o Wiedźminie, Skellige jest w unii personalnej z Cintrą. Atak Cesarstwa oznaczał, że Wyspy automatycznie stanęły w obu wojnach po stronie Nordlingów.

W grze Wiedźmin, w trzeciej części gier osadzonych w uniwersum, król Skellige, Bran z klanu Tuirseach, umiera. Jego drakkar spłonął na morzu, podczas jego pogrzebu. Nowym przywódcą może być wybrany przez Geralta: Hjalmar Krzywogęby, Cerys an Craite, a jeśli nie pomożemy im w kandydowaniu do tronu, będzie nim Svanrige, syn Brana. Trzeci pogrąży wyspy w wojnie domowej, pierwszy rozpocznie ataki na wszystkie miasta przybrzeżne i statki płynące pod sztandarem Nilfgaardu, a Cerys rozpocznie zmianę kraju na wzór Temerii, czy Cintry - rolniczy kraj piratów, neutralny wobec Redanii i Nilfgaardu.

Haklandczycy i Zerrikańczycy[]

Niewiele wiemy o ludziach z Haklandu i Zerrikanii. Wiadomo, że w 1350 roku Haklandczycy zaatakowali Królestwa Północne od strony Gór Ognistych. Zerrikańczycy są znani z produkcji prochu i hodowli wielbłądów, a sami czczą inną rasę, jako bogów - smoki.

Państwa[]

Praktycznie każde państwo na Kontynencie to naród ludzki. Nieliczne, jak Mahakam, Dol Blathanna, Brokilon, czy Góry Tir Tochair zachowały się z nieludzkiej cywilizacji. Narody ludzkie rywalizują praktycznie o wszystko, często zdarza się budowanie wydzielonych dzielnic miejskich i rezerwatów dla nieludzi.

Państwa ludzkie na północ od Jarugi (Królestwa Północne - Nordlingowie)[]

Państwa ludzkie na południe od Jarugi (narody Cesarstwa Nilfgaardu - Nilfgaardczycy)[]

Inne państwa ludzkie[]

Zerrikania
Hannu
Hakland
Zangwebar (prawdopodobnie)
Ofir (prawdopodobnie)

Stosunki z innymi rasami[]

Elfy[]

Pomimo walk między Zakonem i oddziałami specjalnymi, a Scoia'tael, ludzie i elfy często żyją obok siebie i nieraz mają wspólne potomstwo - półelfy. Rasa jest u ludzi znana z piękna i estetyki, jak również doskonałych umiejętności magicznych i łuczniczych. Jedynie klasa niewyuczona, czyli rolnicy i arogancka szlachta, walczą z rasą na potęgę. Przez tysiące lat ludzie i elfy walczyli ramię w ramię, jaki przeciw sobie. Nie można więc stwierdzić, że wszyscy ludzie i elfy są źli wobec siebie, lecz nie można zapomnieć o zbrodniach Wiewiórek, jak i pogromach oraz osiedlaniach przymusowych w gettach i rezerwatach. Przykładowo, Ves (członkini Niebieskich Pasów) wcale nie nienawidziła elfów, jedynie Scoia'tael. Innym przykładem są też władcy - Foltest nie był rasistą i nie pozwalał na ataki rasowe oraz czystki etniczne, a Emhyrowi rasa była jedynie odmienna wyglądem i zachowaniem.

Krasnoludy[]

Podobnie jak z elfami, ludzie mają z krasnoludami różne stosunki. Nieraz krasnoludzcy i ludzcy mężczyźni piją razem przy jednym stoliku. Krasnoludy są wśród rasy ludzkiej znane ze swych wynalazków i bijatyki, jak również wielkiego poczucia humoru. Krasnoludy walczyły w Ochotniczym Hufcu Mahakamskim podczas bitwy pod Brenną, stając pośrodku formacji mieszkańców Królestw Północnych. Jednak niektórzy z nich przyłączyli się do bojówek Scoia'tael, czym pokazali swą nienawiść do ludzi.

Gnomy[]

Gnomy nie utrzymują bliższych kontaktów z ludźmi, są wobec nich skryci i nieufni. W przeciwieństwie do krasnoludów rzadko ich widać w ludzkich państwach, a już szczególnie w miastach.

Niziołki[]

Niziołki nie posiadają własnego państwa, więc przyzwyczaiły się do życia wśród ludzi. Zazwyczaj niewiele robią sobie z prześladowań, rzadko wstępują do Scoia'tael.

Smoki[]

Na świecie jest mnóstwo innych stworzeń, które zabiły wielokrotnie więcej ludzi niż smoki, jednak to właśnie je wielu ludzi uważa za największych wrogów rasy ludzkiej, mimo iż atakują one zazwyczaj tylko w obronie własnej lub swego potomstwa. Ludzie urządzają na nie polowania, bo widzą w nich zagrożenie, jak i dla gromadzonych przez nie skarbów. W Zerrikanii smoki są czczone i traktowane jak bogowie.

Wampiry[]

Ludzie nienawidzą i boją się wampirów, niemniej te wyższe pozostają z nimi często w dobrych stosunkach. Ponieważ według filozofii jednego z ważniejszych wampirów rasa ta jest tutaj w formie gości ich obowiązkiem jest dostosować się do tego świata i przestrzegać jego reguł.

Rasy wodne[]

Niewiele wiadomo o stosunkach ludzi z rasami wodnymi. Syreny często atakują ludzkich żeglarzy. Jeżeli chodzi o vodyanoi, to czciciele Pani Jeziora są nastawieni do ludzi pokojowo, a Dagona - agresywni.

Ciekawostki[]

Ludzka mentalność jest podobna do mentalności świata średniowiecznej Europy. Świadczy o tym podobieństwo Redanii do dawnej Polski, a Nilfgaardu - do Pierwszej Rzeszy.
Chociaż powszechnie są rasistami i prześladują inne rasy, z książek można się domyślać że elfy i inni mieszkańcy Kontynentu też ich nie znosili. Dodatkowo nie wszyscy są rasistami, czego przykładem jest grupa wiedźmina.
- Działalność rasistowską prowadziły też i inne rasy. Elfy wygoniły z dolin gnomy i krasnoludy, schodząc ze swych białych okrętów w tym samych miejscach, co później ludzie, a Scoia'tael mieli zamiar wyrżnąć wszystkich z rodzaju ludzkiego, co jest jak najbardziej zjawiskiem rasistowskim
Chociaż ludzka mentalność jest średniowieczna to jednak parę ich zwrotów oraz haseł jest jak najbardziej współczesnych, a niektóre elementy kultury zachaczają nawet o przełom XIX i XX wieku, jak na przykład napływ chłopów do miast (narodziny klasy robotniczej).

Wygląd fizyczny[]

Długość życia[]

Od 50 do nawet 100 lat

Średni wzrost[]

160 cm

Kolor skóry[]

Od jasnego po praktycznie czarny

Kolor włosów[]

Od blond po czarne

Kolor oczu[]

Od jasno niebieskich po ciemno brązowe

Wiedźmińska Wiki