Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Wiedźmińska Wiki

Darn Rowan - zamek w którym często izoluje się więźniów stanu, w księstwie Rowan na peryferiach Nilfgaardu. Usytuowany jest na wzgórzach porośniętych wiecznie zielonymi cisami, przeciętych białymi wapiennymi uskokami oraz rzeką płynącą dnem kotliny. Emhyr uważał zamek i okolicę za miejsce wyjątkowo piękne i tchnące spokojem.

W lipcu 1267 cesarz podarował zamek dziewczynie będącej rzekomo Cirillą, dziedziczką tronu Cintry.

Dane z książek Sapkowskiego[]

Dotyczące wyglądu[]

Mokry śnieg, który spadł w nocy, stopniał w pierwszych promieniach porannego słońca, ale dachy wież i pinakli zamku Darn Rowan wciąż były mokre i świeciły tak, że zdawały się płonąć. (...) Cesarz milczał długo, obu dłońmi wsparty na balustradzie, wpatrzony we wzgórza i porastające je wiecznie zielone cisy, wyraźnie odcinające się od wapiennej bieli skalistych uskoków. Błyskała rzeka, wstęgą roztopionego srebra wijąca się dnem kotliny. (...)
- Za rzadko tu przyjeżdżam - powtórzył, odwracając się. - A to piękne i tchnące spokojem miejsce. Piękna okolica… Zgadzasz się ze mną?


Pani Jeziora, str. 26

Dotyczące położenia[]

Nie zatrzyma jej przy sobie, pomyślała, wysyła ją do Darn Rowan, na ko­niec świata, tam gdzie sam nigdy nie bywa.
Czas pogardy, str. 240

Inne[]

(...) w dowód czci, szacunku i przyjaźni Nilfgaardu nadaję ci tytuł princessy Rowan i Ymlac, pani na zamku Darn Rowan, dokąd udasz się teraz, by oczekiwać nadejścia spo­kojniejszych, szczęśliwszych czasów.
Czas pogardy, str. 239-240
W Darn Rowan, jak wiesz, często trzyma się więźniów stanu. Kandydatki na cesarzowe znacznie rzadziej.
Chrzest ognia, str. 190
- Żyłaby - zaprzeczył Emhyr. - Gdzieś... daleko. Jest dość zamków... Choćby Darn Rowan... Nie mógłbym jej zabić.
Pani Jeziora, str. 385