Elf – humanoidalna rasa, jedna ze starszych ras, która przybyła na swoich białych okrętach na Kontynent o wiele wcześniej niż ludzie.
Główne frakcje elfów:
Pomniejsze frakcje:
Istniała również tajemnicza grupa Aen Saevherne, Wiedzących, żyli oni jednak pomiędzy innymi elfami.
Charakterystyka[]
Elfy były długowieczne, a ich twarze z reguły szczupłe i wyraziste. Rasę ową charakteryzował również wzrost. Były bardzo wysokie, o szczupłej budowie ciała. Charakterystycznym elementem były spiczaste uszy, długie palce i małe, drobne, pozbawione kłów zęby. Wiele elfów nosiło długie, proste i lekko podkoloryzowane warkoczami fryzury o rzadkim pigmencie.
Były jednymi z najlepszych łuczników, wykazywały też wyjątkowe zdolności magiczne, dlatego elfi czarodzieje byli bardzo szanowani.
Nie były wylewne, nie okazywały bezpośrednio uczuć. Uważane były za wrażliwe, a ich legendy za piękne i nieporównywalne do ludzkich.
Elfie kobiety owulowały co 10, 20 lat, jednak podczas kontaktów seksualnych z ludźmi, na skutek kombinacji hormonów, elfki stawały się bardziej płodne.
Frakcje[]
Aen Seidhe, Lud Wzgórz, zamieszkiwali góry na Kontynencie - m.in. Góry Sine, później Dol Blathanna. Posługiwali się hen llinge - odmianą Starszej Mowy. Starszy Lud, czyli Aen Elle, mieszkały w Tir ná Lia - innym świecie, do którego dostali się z pomocą jednorożców. Używali ellylon - różniącą się nieco między hen llinge. Aen Saevherne byli elitarnymi elfimi magami, cieszącymi się niezwykłym szacunkiem wśród zwykłych elfów. Kontakt z nimi był nadzwyczajnym wyróżnieniem nawet wśród elfów. Leśne Elfy zamieszkiwały lasy północnych rejonów Cesarstwa Nilfgaardu. Czarni Seidhe według legend byli przodkami Nilfgaardzczyków.
Historia i kultura[]
Według wielu innych ras, elfy przybyły na Kontynent na białych okrętach, które przybiły w ujścia Pontaru i Jarugi. Prawdopodobnie one też prześladowały inne rasy jak krasnoludy, czy gnomy. Rasa elfów zamieszkała na równinach, nizinach, dorzeczach, a nawet w górach. Cywilizacja ta była jedną z najbardziej rozwiniętych na Kontynencie.
Wspomnienie o pierwszym kontakcie ludzi i elfów było różnie odbierane. Jedni uważali, że to elfy pierwsze zaatakowały, inni zaś, że to ludzie rozpoczęli wojnę. Niezależnie od tego, kto pierwszy zaczął, ostatecznie wygrali ludzie, zmuszając elfy do asymilacji. Aelirenn, jedna z elfek, wezwała większość kwiatu elfiej młodzieży do zrywu, który skończył się tragicznie.
Duża ilość młodzieży elfiej dołączała później do Scoia'tael, w wyniku czego nie byli lepsi od sił pacyfikujących ich, bo obie strony zabijały niewinnych. Jednak nie zawsze elfy i ludzie byli sobie wrogami - wynikiem miłości między przedstawicielami tych ras były półelfy - dzieci ludzi i elfów.
Elfy stworzyły również kalendarz, podzielony na osiem savaedów i wyznaczających osiem świąt. Święta były obchodzone również przez ludzi.
Trzy najsławniejsze miasta elfie leżały w Kaedwen. Est Haemlet i Loc Muinne zostały zniszczone przez redańskiego marszałka Milana Raupennecka. Zostało tylko Shaerrawedd, jednak ono również stało się ruiną po powstaniu Aelirenn.
Stosunki z innymi rasami[]
Ludzie[]
Pomimo walk Zakonu i oddziałów specjalnych ze Scoia'tael ludzie i elfy nie są zajadłymi wrogami. Oczywiście wiele z nich walczy o godność, ale wyczyny Wiewiórek i drugiej strony sprawiają, że cierpią na pogromach. Ludzie cieszą się z wynalazków odebranych lub podarowanych obecnie elfy jak perfumy, makijaż, puder, czy doskonałe łuki. Z tego ostatniego elfy słyną na całym Kontynencie. Z drugiej strony, wielu Aen Sidhe żyje razem z ludźmi na zadowalającym poziomie, więc stosunek elfów do ludzi jest bardzo różny.
Jednorożce[]
Jednorożce nienawidzą elfów, bo te wytępiły niemalże całą ich rasę. Szczególnie nie znoszą Aen Elle, ponieważ walczą z nimi w Tir na Lia.
Krasnoludy[]
Elfy dobrze rozumieją się z krasnoludami, co w dużej mierze jest spowodowane często podobnym losem podczas pogromów. Nieraz walczą ramię we ramię w komandach Scoia'tael.
Gnomy[]
Z powodu rzadkiego występowania gnomów poza Mahakamem, nieznany jest stosunek elfów do nich, nie wiadomo jak dużą styczność ze sobą miały te rasy w przeszłości.
Niziołki[]
Podobnie jak z krasnoludami, elfy dobrze dogadują się również z niziołkami, wspólnie walczą o wolność i cierpią w pogromach.
Ważniejsze postaci[]
- Francesca Findabair
- Isengrim Faoiltiarna
- Filavandrel aén Fidháil
- Aenyeweddien †
- Aelirenn
- Avallac'h
- Ida Emean aep Sivney
- Ithlinne
- Lara Dorren
- Auberon Muircetach †
- Goeveth
Inne Elfy w świecie Sapkowskiego[]
- Angus Bri Cri †
- Cairbre aep Diared †
- Chireadan
- Ciaran aep Dearbh
- Coinneach Dá Reo †
- Til Echrade †
- Errdil
- Ettariel
- Galarr
- Iorweth
- Riordain †
- Toruviel †
- Echel Traighlethan †
- Vanadain
- Yaevinn †
Elfy w grze Wiedźmin 2:Zabójcy Królów[]
Inne Elfy z gry Wiedźmin 3:Dziki Gon[]
- Cerbin (elf)
- Amrynn
- Nissa
- Vienne †
- Elihal
- Nithral †
- Eredin †
- Caranthir †
- Imlerith †
- Ge'els
- Aegar
- Valdo
- Elfka z Labolatorium Avallacha
Elfy w grze Wiedźmin 3:Serce z Kamienia[]
Wygląd fizyczny[]
Długość życia[]
nawet 650 lat
Kolor skóry[]
różny
Kolor oczu[]
różny
Wyróżnienia[]
spiczaste uszy
długowieczność
wysoki wzrost
drobne zęby pozbawione kłów
Dane z książek Sapkowskiego[]
— Krew elfów, str. 91
Oprócz nich. Oni, choć tak do nas podobni, byli obcy, tak bardzo obcy, że długo nie umieliśmy dla obcości tej znaleźć imienia.
Hen Gedymdeith, Elfy i ludzie
— Krew elfów, str. 108
— Krew elfów, str. 148
— Pani Jeziora, str. ??
Sławne elfie miasta[]
Trzy najsławniejsze miasta elfie leżą w Kaedwen. Est Haemlet i Loc Muinne zostały zniszczone przez redańskiego marszałka Milana Raupennecka. Zostało tylko Shaerrawedd, jednak ono również jest dziś ruiną po powstaniu Aelirenn.
Galeria[]
Karta seksu elfki Toruviel w grze komputerowej Wiedźmin
Karta seksu "Elfka" w grze komputerowej Wiedźmin
Cywilizacja Elfów[]
- Aen Undod
- Aen Elle
- Aen Seidhe
- Aen Woede
- Czarni Seidhe
Języki Elfów[]
- Laith aen Undod
- Hen llinge
- Ellylon
- Język wspólny
Miejsce Zamieszkania Elfów[]
- Góry Sine
- Dol Blathanna
- Tir ná Lia
- ludzkie miasta na terenie
- Królestw Północy i Nilfgaardu