Falka

Falka - najstarsza z córek dawnego króla Redanii Vridanka i jego pierwszej żony. Trzy lata po ślubie Goidemara i Riannon, adoptowanej przed drugą żonę króla - Cerro, Falka wznieciła rebelię. Słynęła z wyjątkowego okrucieństwa - w czasie rebelii np. obdarto ze skóry maga Radmira. Ponoć własnoręcznie zabiła ojca, królową Cerro oraz dwóch przyrodnich braci. Falka została spalona na stosie - od tego czasu w wigilię Saovine w Temerii i Redanii na stosach pali się kukłę Falki. Później to imię przybrała Ciri, gdy przystąpiła do gangu Szczurów. Według legend z krwi rebeliantki ma się narodzić Niszczyciel (lub Niszczycielka). Istnieją fałszywe dokumenty, twierdzące, że to właśnie Ciri ma być zrodzoną z krwi Falki Niszczycielką. Falka była matką Adeli. Spłodziła ją z którymś z dowódców, którym się oddawała, zapewniając sobie tym samym ich wierność i lojalność.

Dane z książek Sapkowskiego

Krew na twoich rękach, Falka,
krew na twej sukience
Płoń, płoń, Falka, za twe zbrodnie
Spłoń i skonaj w męce!

Piosenka dzieci śpiewana podczas palenia kukły Falki w wigilię Saovine

— Czas pogardy, str. 2

Gdy podłożono ogień pod stos zbrodniarki i gdy ogarnęły ją płomienie, lżyć owa poczęła zebranych na placu rycerzy, baronów, czarodziejów i panów rajców słowy tak okropnemi, że groza wszystkich przejęła. Choć wprzódy wilgotnemi jeno polany stos obłożono, by diablica nie szczezła za prędko i snadniej katuszy ognia zaznała, teraz czem prędzej rozkazano suszu dorzucić i kaźń zakończyć. Ale iście demon siedział w onej przeklętnicy, bo choć już skwierczało straszliwie jeszcze klątwy miotać jęła. "Zrodzi się mściciel z mojej krwi - zakrzyknęła w głos. - Zrodzi się ze skalanej Starszej Krwi niszczyciel narodów i światów! On pomści mękę moją! Śmierć, śmierć i pomsta wam wszystkim i pokoleniom waszym!" Tyle jeno zdołała wykrzyczeć, nim zgorzała. Tak zginęła Falka, taką karę poniosła za przelaną krew niewinną.
Roderick de Novembre, "Historia Świata"

— Czas pogardy, str. 277

- A to? - Geralt zatrzymał się. - Cóż to za okropna scena?
- Męczeństwo maga Radmira, obdartego żywcem ze skóry podczas rebelii Falki. W tle płonie gród Mirthe, który Falka kazała puścić z dymem.
- Za co wkrótce po tym puszczono z dymem samą Falkę. Na stosie.
- To fakt powszechnie znany, temerskie i redańskie dzieci do dziś bawią się w palenie Falki w wigilię Saovine.

— Czas pogardy, str. 135

- Niebywałe... - westchnął Fenn, przebiegając wzrokiem po zetlałym pergaminie. - Wierzyć się nie chce... Skąd masz te dokumenty?
- Nie uwierzyłbyś, gdybym ci powiedział - zakasłał Codringher. - Czy teraz pojąłeś już, kim jest naprawdę Cirilla, księżniczka Cintry? Dzieci Starszej Krwi... Ostatnia odrośl tego cholernego drzewa nienawiści! Ostatnia gałąź, a na niej ostatnie zatrute jabłuszko...
- Starsza Krew... Tak daleko wstecz... Pavetta, Calanthe, Adalia, Elen, Fiona...
- I Falka.
- Na bogów, to niemożliwe! Po pierwsze, Falka nie miała dzieci! Po drugie, Fiona była legalną córką...
- Po pierwsze, o młodości Falki nie wiemy nic. Po drugie, nie rozśmieszaj mnie, Fenn. Wiesz wszakże, że na dźwięk słowa „legalny" chwytają mnie spazmy wesołości. Ja wierzę w ten dokument, bo moim zdaniem jest autentyczny i mówi prawdę. Fiona, praprababka Pavetty, była córką Falki, tego potwora w ludzkiej skórze. Do diabła, nie wierzę w te wszystkie wariackie wieszczby, proroctwa i inne bzdury, ale gdy przypomnę sobie teraz przepowiednię Itliny...
- Skalana krew?
- Skalana, skażona, przeklęta, to można różnie rozumieć. A według legendy, jeśli pamiętasz, właśnie Falka była przeklęta, bo Lara Dorren aep Shiadhal rzuciła klątwę na jej matkę...
- To są bajki, Codringher.
- Masz rację, to są bajki. Ale czy wiesz, kiedy bajki przestają być bajkami? W momencie, gdy ktoś zaczyna w nie wierzyć. A w bajkę o Starszej Krwi ktoś wierzy. Zwłaszcza we fragment mówiący o tym, że z krwi Falki narodzi się mściciel, który zniszczy stary świat, a na jego gruzach zbuduje nowy.
— Czas pogardy, str. 152-153