| Gael | |
|---|---|
| Szczegóły | |
Rodzaj |
Wampiry |
Odmiany |
Katakan |
Występowanie |
Oxenfurt |
Podatności |
Księżycowy Pył Czarcia Purchawa Olej przeciw wampirom Znak Yrden Znak Igni |
Składniki |
Mutagen z katakana Trofeum z katakana Kieł wampira Mniejszy niebieski mutagen |
Dodatkowe |
Deargdeith Klucz do kryjówki katakana |
Zadania[]
- Zlecenie: Pijak z Oxenfurtu
Bestiariusz[]
- Ugryzienie wampira... I mocna woń alkoholu.
–Geralt z Rivii
- Wbrew temu, co się powszechnie sądzi, potwory nie są jednakie. Niczym ludzie, mają unikalne charaktery, preferencje i słabości. Dobrym na to przykładem jest katakan, który żerował na mieszkańcach Oxenfurtu. Być może ze względu na częste kontakty z uniwersytecką młodzieżą, ów wampir przejawiał wyjątkowy apetyt na krew zaprawioną mocnym alkoholem – a także wszelkiej maści błyskotki.
Wysokoprocentowa dieta najwyraźniej służyła wampirowi. Był bowiem niezwykle silny, szybko regenerował utracone zdrowie, jego pazury wywoływały silne krwawienie – a jakby tego wszystkiego było mało, potrafił rozmyć się w powietrzu, by potem pojawić się za plecami przeciwnika i zadać znienacka zabójczy cios. Całe szczęście, przed tymi zdradzieckimi atakami można osłonić się Znakiem Quen, a z pomocą Yrden – schwytać potwora w pułapkę.
- Aby zwabić wampira, wiedźmin wykorzystał preferencje potwora i odpowiednio się zaprawił, zamiast eliksirów wypijając przed walką znaczną ilość taniego wina. Nieco utrudniło to może wyprowadzanie celnych ciosów, ale wiedźmin w końcu pokonał katakana – a następnego dnia zmagał się już nie z potworami, lecz potwornym kacem.