Geoffrey Monck [wymowa: Dżefrej Mank] - potężny czarodziej, słynął z mocy tworzenia trąb powietrznych i huraganów. Potrafił również lewitować. Uczestnik Unii Novigradzkiej, zabrał ze sobą grupę uzdolnionych dzieci w górę Pontaru do Loc Muinne (do tej grupy należał Gerhart z Aelle - Hen Gedymdeith). Monck był autorem Magii Starszego Ludu oraz członkiem pierwszej Kapituły.
Dane z książek Sapkowskiego[]
- A ta scena zbiorowa?
- Unia Novigradzka. Bekker, Giambattista i Monck zawierają ugodę z władykami, kapłanami i druidami. Coś w rodzaju paktu o nieagresji i rozdziale magii od państwa. Straszny kicz. Przejdźmy dalej. Tu oto widzimy Geoffreya Moncka wyruszającego w górę Pontaru, wtedy jeszcze zwanego Aevon y Pont ar Gwennelen, Rzeką Alabastrowych Mostów. Monck płynął do Loc Muinne, aby skłonić tamtejsze elfy do przyjęcia grupy dzieci, Źródeł, które miały być szkolone przez elfich magów. Może cię zainteresuje, że wśród dzieci był chłopczyk, zwany później Gerhartem z Aelle. Poznałeś go przed chwilą. Teraz ten chłopczyk nazywa się Hen Gedymdeith.
— Czas pogardy, str. 133
- Historyczny moment powołania pierwszej Kapituły i uchwalenie Prawa. Od lewej siedzą: Herbert Stammelford, Aurora Henson, Ivo Richert, Agnes z Glanville, Geoffrey Monck i Radmir z Tor Carnedd. Tutaj, jeśli mam być szczery, też aż się prosi o uzupełniający obraz batalistyczny. Wkrótce bowiem w brutalnej wojnie wykończono tych, którzy nie chcieli uznać Kapituły i podporządkować się Prawu. Między innymi Raffarda Białego. Ale o tym historyczne traktaty milczą, by nie szkodzić jego pięknej legendzie.
— Czas pogardy, str. 134
- Zgadza się. Coś jednak wiesz, jak widzę - Krepp spojrzał na niego życzliwiej. - Mówi się, że stary Monck znalazł sposób, by zmusić do służby d'jinni, geniusza Powietrza.
— Ostatnie życzenie, str. 257
Ciekawostki[]
- Był mistrzem we władaniu siłami powietrza.