Gryf - zwany także Inogiem; uskrzydlony lew o głowie i szponach orła. Mieszka wśród szczytów gór, rozmnaża się jak ptaki - składa jaja. Żywi się dużymi zwierzętami takimi jak bydło.
Dane z książek Sapkowskiego[]
To mogło zaatakować z powietrza. To mógł być ornitodrakon, gryf, wyvern, latawiec albo widłogon. Może nawet rok...
— Miecz przeznaczenia, str.
Aż mi serce na moment stanęło, bom zrazu myślała, wyvern albo mały gryf, przylatują takie czasami na Spikeroog, prawda, że zimą przeważnie, osobliwie przy zachodnim wietrze.
— Wieża Jaskółki, str.
Żaden mocarz tego świata, żaden waligóra ani osiłek nie zdoła sparować ciosu zadanego ogonem oszluzga, kleszczami gigaskorpiona lub pazurami gryfa.
— Krew elfów, str.
Dane z innych źródeł[]
- "Rękopis znaleziony w smoczej jaskini. Kompendium wiedzy o literaturze fantasy" Andrzeja Sapkowskiego
Gryf a. Inog - potwór srogi, cielsko lwa, a głowę i skrzydła orłowe mający. Wielce niebezpieczny, zanim podejdziesz, dwa razy pomyśl. Nosili go w herbie szczecińscy i słupscy książęta, ale się polski orzeł ich gryfa nie uląkł - książę szczeciński Kaźko Świętoborowic, co się z obmierzłymi Krzyżaki sprzymierzył, w pęta poszedł na grunwaldzkim polu.
Ciekawostki[]
- Głowa gryfa jest symbolem wiedźmińskiej szkoły cechu Gryfa.
- Srebrny gryf znajduje się w herbach Caingorn oraz Ligi z Hengfors. Głowy gryfów zawiera też herb rodu Papebrocków.