Glifion@legacy41786107 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
SMiki55@legacy41781741 (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
+ | |||
− | [[grafika:Harpia.jpg|thumb|Wizerunek z Gry Wyobraźni]] |
||
+ | |||
⚫ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | ==Walka przeciwko Harpii w Wiedźminie 2== |
||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | Harpie, są istotami powolnymi, pojedynczo nie mają większych szans, bez większych przygotowań damy im radę. Po szybkim uderzeniu serwujemy jej salwę z Igni i odskakujemy. W zamkniętych przestrzeniach gdzie nie można swobodnie manewrować bohaterem jest znacznie trudniej każda Harpia - jedna po drugiej rzucają się na wojownika zadając znaczne obrażenia. '''Odpowiednio rozwinięte znak Igni i Aard to bardzo słaba strona pokracznych stworzeń'''. |
||
== Dane z książek Sapkowskiego == |
== Dane z książek Sapkowskiego == |
||
Linia 8: | Linia 15: | ||
Lista stworów, którym można by przypisać ten wyczyn, jest dość długa. Otwiera ją stado zdziczałych psów, plagi dość zwykłej w wojennych czasach. Nie wyobrażacie sobie, do czego są zdolne takie psy. Połowa ofiar przypisywanych chaotycznym potworom idzie w rzeczywistości na konto stad zdziczałych podwórzowych burków.<br>- Wykluczasz więc potwory?<br>- Bynajmniej. Mogła to być strzyga, harpia, graveir, ghul... |
Lista stworów, którym można by przypisać ten wyczyn, jest dość długa. Otwiera ją stado zdziczałych psów, plagi dość zwykłej w wojennych czasach. Nie wyobrażacie sobie, do czego są zdolne takie psy. Połowa ofiar przypisywanych chaotycznym potworom idzie w rzeczywistości na konto stad zdziczałych podwórzowych burków.<br>- Wykluczasz więc potwory?<br>- Bynajmniej. Mogła to być strzyga, harpia, graveir, ghul... |
||
}} |
}} |
||
+ | |||
+ | == Dane z innych źródeł == |
||
+ | |||
+ | |||
+ | * '''Gra wyobraźni''' |
||
+ | |||
+ | Magiczne, latające potwory wielkości ludzi, o kobiecych głowach i tyłowiu, a skrzydłach i nogach sępa. Choć humanoidalne, nie mają więcej rozumu niż złośliwe ptaszyska. straszliwie cuchną, moga też przenosić choroby. Atakują stadami, obalając ofiary uderzeniami skrzydeł i rozszarpując mocnymi szponami. Zamieszkują krainy Południa. |
||
+ | |||
+ | * '''''"Rękopis znaleziony w smoczej jaskini. Kompendium wiedzy o literaturze fantasy"''''' Andrzeja Sapkowskiego |
||
+ | '''Harpia''' - bydlę jest to ohydne, pół ptak, pół zasię baba. Znane są (z historii o Argonautach i ich po Runo Złote ekspedycji) harpie, które króla Traków Fineusa okrutnie prześladowały, bo cięgiem nad głową latając obsrywały go i wszystko wokół niego smrodliwymi swemi ekskrementami tak, że król ów ani zjeść, ani wypić, ani spokojnie się zdrzemnąć nie mógł. Tegdy dwaj Argonauci, synowie Boreasza możnego, Kalais i Zetes, Harpie owe precz przegnali. |
||
+ | |||
+ | Jest Harpia zwierzem heraldycznym. Ma ją w herbie Księstwo Liechtensteinu. |
||
+ | |||
+ | |||
+ | [[en:Harpy]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
+ | [[Kategoria:Potwory w grze Wiedźmin 2]] |
Aktualna wersja na dzień 17:50, 20 lis 2012
Harpia - potwór, drapieżny ptak, o twarzy kobiety. Zamieszkuje głównie tereny górzyste. Atakuje w grupach, rozszarpuje swoje ofiary.
Walka przeciwko Harpii w Wiedźminie 2
Harpie, są istotami powolnymi, pojedynczo nie mają większych szans, bez większych przygotowań damy im radę. Po szybkim uderzeniu serwujemy jej salwę z Igni i odskakujemy. W zamkniętych przestrzeniach gdzie nie można swobodnie manewrować bohaterem jest znacznie trudniej każda Harpia - jedna po drugiej rzucają się na wojownika zadając znaczne obrażenia. Odpowiednio rozwinięte znak Igni i Aard to bardzo słaba strona pokracznych stworzeń.
Dane z książek Sapkowskiego
Lista stworów, którym można by przypisać ten wyczyn, jest dość długa. Otwiera ją stado zdziczałych psów, plagi dość zwykłej w wojennych czasach. Nie wyobrażacie sobie, do czego są zdolne takie psy. Połowa ofiar przypisywanych chaotycznym potworom idzie w rzeczywistości na konto stad zdziczałych podwórzowych burków.
- Wykluczasz więc potwory?
- Bynajmniej. Mogła to być strzyga, harpia, graveir, ghul...
— Chrzest ognia, str.
Dane z innych źródeł
- Gra wyobraźni
Magiczne, latające potwory wielkości ludzi, o kobiecych głowach i tyłowiu, a skrzydłach i nogach sępa. Choć humanoidalne, nie mają więcej rozumu niż złośliwe ptaszyska. straszliwie cuchną, moga też przenosić choroby. Atakują stadami, obalając ofiary uderzeniami skrzydeł i rozszarpując mocnymi szponami. Zamieszkują krainy Południa.
- "Rękopis znaleziony w smoczej jaskini. Kompendium wiedzy o literaturze fantasy" Andrzeja Sapkowskiego
Harpia - bydlę jest to ohydne, pół ptak, pół zasię baba. Znane są (z historii o Argonautach i ich po Runo Złote ekspedycji) harpie, które króla Traków Fineusa okrutnie prześladowały, bo cięgiem nad głową latając obsrywały go i wszystko wokół niego smrodliwymi swemi ekskrementami tak, że król ów ani zjeść, ani wypić, ani spokojnie się zdrzemnąć nie mógł. Tegdy dwaj Argonauci, synowie Boreasza możnego, Kalais i Zetes, Harpie owe precz przegnali.
Jest Harpia zwierzem heraldycznym. Ma ją w herbie Księstwo Liechtensteinu.