Wiedźmińska Wiki

Przenieśliśmy się! Gamepedia połączyła siły z Fandomem, w rezultacie czego ta wiki została połączona ze swoim odpowiednikiem na Fandomie. Wiki została zarchiwizowana; prosimy czytelników oraz edytorów o przeniesienie się na połączoną wiki na Fandomie. Kliknij, aby przejść do nowej wiki.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wiedźmińska Wiki
Julian Alfred Pankratz Wicehrabia de Lettenhove
G S Jaskier 03
Informacje podstawowe
Przydomek / pseudonim(y)
Jaskier
Pochodzenie
Redania
Tytuł(y)
Wicehrabia (tytuł) de Lettenhove
Profesja
Bard (profesja)
Poeta
Trubadur
Płeć
Mężczyzna
Rasa
Człowiek
Przynależność
Kompania Geralta (dawniej)
Informacje rodzinne
Kolor włosów
Brązowy
Kolor oczu
Ciemny
Informacje rodzinne
Rodzina
Priscilla (partnerka)
Rodzice
Hrabina de Lettenhove (matka)
Inni krewni
Ferrant de Lettenhove (kuzyn)
Wystąpienia

Julian Alfred Pankratz wicehrabia de Lettenhove, znany jako Jaskier - najsławniejszy poeta , trubadur , bard , kuzyn instygatora Ferranta de Lettenhove , najlepszy przyjaciel wiedźmina Geralta , partner Priscilli , nauczyciel retoryki , dramaturg.

Charakterystyka[]

Jaskier jest mężczyzną przystojnym, ubierającym się zgodnie z najnowszą modą, często jest mylnie brany za elfa. Jego znakami rozpoznawczymi są perlisty śmiech, kapelusik z czaplim piórkiem oraz lutnia przerzucona przez plecy (prezent od elfki Toruviel). Jaskier jest największym kobieciarzem od Gór Smoczych po Jarugę - bezceremonialnie kokietuje kobiety, począwszy od usługujących w karczmach dziewek przez czarodziejki aż po wysoko urodzone szlachcianki. Chociaż wszystkie kobiety z pozoru traktuje z kurtuazją, nie waha się przed kpieniem z nich za ich plecami. Mimo to istnieje kilka kobiet, które bard traktuje ze szczerym szacunkiem - Yennefer, Milva, Essi Daven. Często daje do zrozumienia, że według niego niewiasty żyją wyłącznie po to, by służyć mężczyznom ciałem.

W czasie II wojny Północy z Nilfgaardem był członkiem drużyny Geralta. Niewiele brakowało, a zostałby władcą Toussaint. Swego czasu szpiegował dla Vernona Rocha. Przyszywany wujek Ciri.

Jaskier miał jej pomóc w naprawieniu filakterium, jednak spotkanie z czarodziejem okazało się pułapką zastawioną przez łowców czarownic, którzy chcieli wyłapać wszystkich kolaborujących z magami. Wtedy też bard pokierował wiedźminkę do Skurwiela Juniora, czyli jednego z Wielkiej Czwórki, władającej nielegalnymi interesami w Wolnym Mieście. Szybko okazało się, że wspomniany kryminalista skłonił Ciri i Jaskra do napadu na skarb Reuvena, lecz próbę rabunku pokrzyżowali strażnicy. Następczyni tronu Cintry uratowała Dudu, lecz podczas pościgu teleportuje się, pozostawiając przyjaciela Geralta na pastwę sługusów Menge. Jaskier trafia na Wyspę Więzienną, gdzie oczekuje wyroku.

Los w końcu uśmiecha się do barda, bowiem jego śladami podąża Biały Wilk. Geralt aranżuje przeniesienie przyjaciela do Oxenfurtu, przeprowadzając napad na konwój i w konsekwencji odbijając barda. Wdzięczny Jaskier opowiada nam o Ciri, zaś później powraca do „Szałwii i Rozmarynu” w towarzystwie Priscilli. Razem z „Cyraneczką” przekształca burdel w kabaret, przemianowując go na „Kameleon”.

W dniu ponownego otwarcia dowiaduje się o ataku na coraz mu bliższą bardkę z Koviru, zlecając Geraltowi odnalezienie i ukaranie sprawcy. Nie odstępuje na krok łóżka Priscilli i można mniemać, że pod jego okiem kobieta wraca do pełni zdrowia.

Historia[]

Matką Jaskra jest hrabina de Lettenhove , o jego ojcu nic nie wiadomo , Był czasami mylony z elfem , urodzony w 1229 roku.

Jaskier studiował przez cztery lata siedem sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie w Oxenfurcie. Przez cały okres swoich studiów w pocie czoła pracował na opinię lenia, pijaka i kurwiarza (jak sam mówi, jego ulubionym przedmiotem była geografia, gdyż za ogromnym atlasem świata można było łatwo ukryć gąsiorek wódki), stąd u wykładowców doszło do olbrzymiego zdziwienia, gdy ukończył egzaminy z najwyższymi ocenami. Po ukończeniu edukacji dostał ofertę pracy na Uniwersytecie, gdzie wykładał przez rok w Katedrze Truwerstwa i Poezji. Wkrótce jednak zrezygnował, zarzucił lutnię na ramię i ruszył w świat, by zaznać sławy i przygody.

Jaskier prowadzi nieustabilizowane życie, polegające na dawaniu koncertów na królewskich dworach, nieustannych zabawach i pijatykach. Któregoś dnia los splótł jego drogi z wiedźminem Geraltem z Rivii, dając początek długoletniej przyjaźni. Poznali się na festynie w Gulecie, kiedy Jaskier przyczepił się do Geralta, gdyż musiał uciekać z Gulety i potrzebował ochrony. Dziewczę, które Jaskier wówczas wychędożył, miało czterech rosłych braci, którzy szukali go po całym mieście z zamiarem zrobienia z niego wałacha. Geralt przystał na propozycję wspólnej wędrówki, gdyż jak mówi Jaskier: "do tamtych pór mogłeś w drodze pogawędzić wyłącznie z koniem." Od tamtego momentu, obaj przyjaciele miewali mnóstwo przygód, jednych wesołych, innych strasznych i niebezpiecznych.

Inną opinię na jaką sobie zapracował, to opinia największego kobieciarza na świecie, a jego urokom uległa nawet Anna Henrietta - władczyni Toussaint. W trakcie podróżowania z Geraltem, Jaskier zaczął pisać memuary pt. Pół wieku poezji (początkowo nazwa brzmiała Pięćdziesiąt lat poezji). Jest niezwykle przystojnym mężczyzną o wielkiej ogładzie, a przy tym jest wiernym kompanem i jest na swój sposób bardzo odważny.

To dzięki Jaskrowi Geralt poznał Shani oraz Essi Daven ("Oczko"), a jak wiadomo te znajomości okazały się dla wiedźmina nad wyraz korzystne.

Znany od Buiny aż po Jarugę z wyjątkowego talentu do ballad i uwodzenia kobiet , grywał między innymi na dworach królów Niedamira , Vizimira i Venzlava.

W ciągu kilku lat zdobył sławę, która obiegła cały świat i zyskał opinie jednego z lepszych minstreli w krajach północnych, a jedną z bardziej znanych z jego ballad jest ballada o Lwiątku z Cintry.

Dane z gry GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana[]

Wpis z Księgi Nagród[]

Zwój 1: Jaskier, jak to artysta, był niezwykle wrażliwy na piękno. Potrafił zachwycić się grą światła na kroplach rosy perlących się rankiem na trawie, melodią ptasich treli czy tańcem giętych wiatrem trzcin… Ale największe wrażenie robiła na nim jednak wąska kibić i jędrny derrier.

Zwój 2: Jaskier miał dziesiątki, jeśli nie setki kochanek. I trzeba przyznać, że był w sercowych podbojach niezwykle egalitarny: dzielił alkowę zarówno z koronowanymi głowami, jak i prostymi praczkami.

Zwój 3: Jaskier nieraz musiał uciekać przed rozjuszonymi jegomościami, którym nie leżały przyprawione przezeń rogi. Widząc przerażonego barda, mieszczki uchylały drzwi domów, oferując schronienie… I cała historia zaczynała się od nowa.

Zwój 4: Ale trafiła w końcu kosa o kamień. Po latach flirtów, romansów i podbojów, złamawszy dziesiątki serc, Jaskier znalazł w końcu miłość życia. Jest nią Priscilla - truwerka, która dorównuje mu talentem… A może nawet go przerasta.

Skrzynia 1: Jaskier lubił często podkreślać, iż jest absolwentem prestiżowej Akademii Oxenfurckiej. Nie wspominał jednak przy tym o tym, że ukończenie trzyletniego bakalaureatu zajęło mu prawie dekadę, był po trzykroć zawieszany w prawach żaka - a pod koniec bytności na uniwersytecie miała zakaz zbliżania się do wydziału alchemii na więcej niż sto stóp. To i tak łagodna kara zważywszy na to, że przeprowadzony tam przezeń nieudany eksperyment prawie spopielił budynek…

Skrzynia 2: Jaskier sprawia wrażenie lekkoducha - jak stwierdził Sigismund Dijkstra, podówczas szef redańskiego wywiadu, choć trubadur dobiegał czterdziestki, wyglądał na trzydzieści lat, wyobrażał sobie, że wciąż ma dwadzieścia, a zachowywał się, jakby miał niecałe dziesięć. Przy bliższym poznaniu okazuje się jednak, że słynny trubadur miał więcej oleju w głowie, niźli się zrazu wydawało.

Skrzynia 3: Choć Jaskier słynie przede wszystkim jako poeta i trubadur, parał się też innych zawodów. Przez jakiś czas prowadził karczmę w Novigradzie, był wykładowcą Akademii Oxenfurckiej, a także… Szpiegiem. Motywowany po trosze patriotyzmem, a po trosze nadzieją, że aura tajemniczości właściwa tej profesji ułatwi kolejne miłosne podboje, Jaskier przez jakiś czas pisał raporty dla redańskiego wywiadu. Ich wartość była jednak wątpliwa, fakty mieszały się w nich z fikcją, a jaskrowe zasługi były znacznie, ale to znacznie wyolbrzymione.

Gry[]

Wiedźmin[]

W1 SS Jaskier

W prologu Leo opowiada wiedźminowi, jak usłyszał wiele o nim z ballad Jaskra. Z kolei w akcie I rozmowa z bardem w zajeździe dostarczy nam wpisu do glosariusza, że Jaskier niegdyś bawił na Podgrodziu.

W akcie II pojawi się tylko w trakcie wykonywania zadania „Przyjaciółka z dawnych lat” na imprezce w domu Shani. Pojawienie się Geralta zaskoczyło go, gdyż uważał wiedźmina za zamordowanego w pogromie rivijskim. Później opowiedział mu o wampirze Regisie. Był znajomym Carmen, dlatego, w przeciwieństwie do Shani, zareagował pozytywnie na jej przybycie, natomiast ze względu na sympatie do nieludzi niechętnie spojrzy na obecność rycerza Zygfryda z Denesle. Po przyniesieniu jednemu z gości fantu z dołu Jaskier rozpocznie balladę, której treść zależy od zaproszonego przez wiedźmina gościa: „Zapachniało powiewem jesieni...” (Zygfryd), „Patrzajta tam pod borem...” (Zoltan Chivay) i „Nie dziwota, że są harde...” (Carmen), po czym nastąpi pożegnanie z uczestnikami nasiadówki.

W akcie III przesiaduje w karczmie Nowy Narakort, gdzie może nam poopowiadać m.in. o Toruviel oraz o niefortunnym zdarzeniu z jego udziałem: nawiązał romans z Rozalindą Pankierą, córką kupca Hobbsa, który zaprzyjaźnił się z muzykiem i ofiarował mu glejt na przejście do Wyzimy Handlowej. Gdy para została przyłapana „in flagranti” przez ojca dziewczyny, Jaskier musiał opuścić dom, lecz zostawił tam swoją lutnię. Wiąże się to z zadaniem „Lutnia Jaskra”. Gracz może rozpocząć to zadanie po przepiciu samego Jaskra lub odnajdując wcześniej lutnię w domu Pankierów. Po wykonaniu zadania wiedźmin stanie się później świadkiem krótkiej cut-scenki, kiedy Jaskier przygrywa na lutni melodię dla pięknych wielbicielek i zbiera za to oklaski.

W zadaniu „Źródło” po rozmowie z Shani i wejściu do Szpitala Lebiody Jaskier, który przybył, żeby zalecać się do niejakiej pielęgniarki Natalii, powiadomi Geralta o dziwnym zdarzeniu: dwóch zbirów wyprowadziło Alvina do zaułka w dzielnicy nieludzi. Jaskier wskazał drogę wiedźminowi do ich kryjówki (miał zamiar wziąć udział w walce, by napisać nowy rodzaj ballady – „balladę uczestniczącą”, w czym przeszkodził mu bohater), po czym zobowiązał się do dostarczenia chłopaka w bezpieczne miejsce. Od decyzji gracza zależało, czy będzie to dom Shani, czy Triss. Pod koniec zadania Jaskier wyciągnie wiedźmina do karczmy (Miś Kudłacz – wybór Shani, Nowy Narakort – wybór Triss), gdzie razem z Zoltanem Chivayem we trójkę urządzą pijacką imprezkę. Bard zapozna Geralta z pojęciem „dysonansu poznawczego”, a na koniec zaoferuje bez aprobaty wycieczkę do burdelu na „wieczór kawalerski”.

W zadaniu „Kościany poker: szuler” Jaskier jest jednym z czterech potencjalnych przeciwników do ogrania w kościanego pokera. Jeżeli wcześniej Geralt nie pokona zawodników z „Kościanego pokera: zawodowca”, wówczas Jaskier odmówi grania.

W akcie IV został przeteleportowany przez Triss Merigold do wsi Odmęty z listem od niej do Geralta oraz amuletem z Dwimerytu dla Alvina. Geralt spotka go po wejściu do wioski, jednak oba przedmioty otrzyma dopiero po wejściu do karczmy. Miał odgrywać rolę muzyka na weselu AlinyJuliana (ich ślub nie doszedł ostatecznie do skutku). Geralt może razem z muzykantem zredagować listowną odpowiedź do wybranki (Triss lub Shani - zależy od wyboru w akcie III). W rozmowie z Adamem okaże się, że Jaskier przygotowuje „manewr mylący”, związany z zalotami do młynareczki, żeby wzbudzić zazdrość innej niewiasty, za co Adam go podziwia.

W zadaniu „Tożsamość” Jaskier zapyta się Geralta o jego stosunek do zabijania ludzi: wiedźmin może mu odpowiedzieć, że zabija tylko w obronie własnej, uważa, że zbiry z Salamandry i im podobni zasługują na śmierć lub, co zepsuje humor bardowi, że nie ma żadnego oporu przed mordowaniem.

W zadaniu „W pełnym słońcu” Jaskier jest jedną z osób, która może udzielić Geraltowi informacji o zwierciadle Aliny. Jeżeli pod koniec aktu I wiedźmin uratował Abigail, Jaskier będzie potrzebny do pozbycia się duchów Aliny i Celiny. W południe zjawi się on na maliniaku na Polu i wyrecytuje balladę, do której rymów będzie musiał układać także sam wiedźmin.

W zadaniu „Wolne elfy” Jaskier powiadomi Geralta o napaści elfów pod wodzą Toruviel na wioskę. Zaczai się pod jednym z domów (zostanie zauważony przez Toruviel, która pobłażliwie go zignoruje), aby czekać na sygnał od wiedźmina. Po ofensywie Zakonu Płonącej Róży na elfy ucieknie razem z wiedźminem i uda się w podróż do Wyzimy

Od rozmowy z Jaskrem na Brzegu lub na Grobli rozpoczyna się zadanie „Smak zemsty”. Pełni rolę depozytora – jeżeli Geralt powierzył swoje rzeczy karczmarzom z poprzednich aktów, będzie mógł je wziąć lub przechować u Jaskra. Jeżeli w akcie III Geralt zamordował kapitana Vincenta Meisa, bard zostanie aresztowany przez nowego kapitana straży miejskiej jako szpieg. Po wejściu do Starej Wyzimy Jaskier nie pojawi się w ogóle w akcie V.

Geralt spotka Jaskra trzy razy: przed i po rozmowie z królem Foltestem oraz po zabiciu Jakuba de Aldersberga. Tylko w drugim przypadku ponownie pełni funkcję depozytora. Wykonawszy zadanie „Zwierciadło lodu” Jaskier będzie ostatnią osobą napotkaną przez Geralta w trakcie gry. Zada mu wówczas ostatnie pytanie do zadania „Tożsamość” – jaką przyszłość przewiduje dla siebie Geralt. Jest narratorem ostatniego przerywnika fabularnego o konsekwencji wyboru Geralta.

Wiedźmin 2 Zabójcy Królów[]

W2 SS Jaskier 5

Po raz pierwszy Geralt spotyka go wraz z Zoltanem we Flotsam, na szubienicy. Według strażnika miał on zawisnąć za „rozpustę”. Niezależnie od wyborów dialogowych wiedźmin ratuje przyjaciół. Następnie udają się do karczmy, aby porozmawiać, ale przerywa im atak potwora na port. Później Jaskier nie odgrywa ważnych roli fabularnych w akcie I.

Ścieżka Iorwetha Jaskier jest ważną postacią w zadaniu pobocznym „Z drżącym sercem”. Dzięki niemu udało się otworzyć wejście do kryjówki sukkuba, na którego Geralt miał zlecenie. Podczas pobytu w Vergen napisał również hymn dla kraju utworzonego przez Saskię.

W akcie III nie pojawia się, gdyż postanowił zostać w Vergen.

Ścieżka Roche'a Jaskra można spotkać obok burdelu przy obozie Kaedwenczyków. Jaskier pisał list do obywateli Kaedwen pod tytułem „Henselt albo kokota” który można znaleźć w ciele Vinsona Trauta. W liście powołuje się na wypowiedź Geralta „Jeśli tym sposobem ma ocaleć, to niech ten świat lepiej zginie”. Wcześniej Henselt zaproponował mu pisanie panegiryków na jego cześć. Po zniknięciu mgły znajduje nieprzytomnego Geralta na polu i zabiera do najbezpieczniejszego miejsca w obozie, do burdelu. Tam dowiaduję się, co się działo w ciągu 3 dni i miejsce spotkania szefa spisku. Geralt każe mu opuszczać Dolinę Pontaru, wyrusza do Oxenfurtu i obiecuje, gdy wszystko ucichnie znajdzie go z powodu nierozwiązanych spraw.

Wiedźmin 3 Dziki Gon[]

W3 SS Jaskier 13

Jaskier próbował pomóc Ciri otworzyć filakterium. Jaskier skierował ją do Juniora, który w zamian za skarb Sigiego Reuvana użył swoich kontaktów, aby znaleźć czarodzieja, który otworzyłby filakterium. Jaskier poprosił Kalksteina o skonstuowanie dla niego bomby. Udając margabiego Henckel, poszedł do łaźni Sigiego, wrzucił bombę do odpowiedniej rury i rozwalił skarbiec. Potem wraz z Ciri ukradł skarb i uciekł łodzią. Menge ich złapał i przywłaszczył sobie skarb. Junior porwał Dudu jako karę dla Jaskra i Ciri za to, że pozwolili na kradzież ukradzionego skarbu. Jaskier i Ciri próbowali wyzwolić Dudu, ale Ciri zniknęła, a Jaskra zabrała straż świątynna. Potem Geralt go uratował.

Po raz pierwszy, o Jaskrze dowiemy się, dopiero gdy wykonamy zadanie „Sen, w Wielkim Mieście”. Po wykonaniu kilku zadań związanych z bardem będziemy musieli odbić go z rąk Straży Świątynnej. Jest on jednym z kilku „informatorów” Geralta, którzy przekażą wiedźminowi informacje o Ciri.

Odziedziczył on lokal Szałwia i Rozmaryn (zamtuz) od samego Skurwiela Seniora, który ten chciał zmienić w najelegantszy lokal w całym Novigradzie o nowej nazwie Kameleon. Zmienił się on i zakochał się w Cyraneczce. Jego lokal był głównym miejscem spotkań głównych bohaterów.

Zadania[]

  • Poeta w Opałach
  • Kabaret
  • Śmiertelne Grzechy


Dane z gry Wiedźmin 3 Dziki Gon[]

Tw3 journal dandelion

Zakładam, Drogi czytelniku, iż jesteś osobą bywałą w świecie. Przedstawienie mej skromniej osoby i roli, jaką pełni ona w niniejszej opowieści, jest więc raczej zbędne - uczynię to jednak dla porządku, na wypadek gdybyś pochodził z dalekich stron, gdzie ma persona nie zyskała należytego rozgłosu.

Urodzony w 1229, niezwykle utalentowany poeta i trubadur, absolwent Akademii Oxenfurdzkiej, bywalec  królewskich dworów, niezrównany kochanek cieszący się niewieścimi względami graniczącymi nieraz z uwielbieniem, zręczny negocjator i wspaniały orator -taki oto obraz Jaskra wyłania się zwykle z opowieści i racji światków.

Jest obraz nieco podkoloryzowany i przesadzony - ja sam przywykłem myśleć o sobie jako o skromnym artyście w służbie sztuki zawdzięczającym swe liczne przymioty ciała i ducha uśmiechowi miłej fortuny.

Jednak dla niniejszej opowieści największe znaczenia ma fakt , iż byłem , jestem i na wieki pozostanę, najbliższym przyjacielem i wiernym druhem wiedźmina Geralta , którego losom , jako rzetelny kronikarz, poświęcam niniejsze zapisy.

Dowiedziawszy się o moim tajemniczym zniknięciu, Geralt rzucił wszystko. Jak przystało na wiernego przyjaciela chciał poznać prawdę.

Początkowo podejrzewał , że przyczyną moich tarapatów są rozliczne romanse. Wkrótce jednak ustalił , że pragnąc ukraść skarb należący do jednego z przywódców novigradzkiego półświatku, wstąpiłem na ścieżkę zbrodni.

Powody mego postępowania wyjaśniły się jakiś czas później. Aby pomóc poszukiwanej przez Geralta Ciri, nie zawahałbym się wejść lwu w paszczę - a co dopiero zadrzeć z tak nędzną kreaturą jak Cyprian Willey, zwany nie bez powodu Skurwielem.

Nawet szaleńcza odwaga ulec musi w starciu z przeważającymi siłami wroga. Tak to właśnie, do ostatka osłaniając odwrót towarzyszy, schwytany zostałem przez straż świątynną i osadzony w lochu, gdzie miałem oczekiwać rychłej egzekucji.

Prawdziwym okazało się powiedzenie , że „prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”. Moi druhowie dali temu snadnie dowód , odbijając mnie z więziennego transportu i ratując tym samym od niechybnej i okrutnej śmierci.

Dane z książek Sapkowskiego[]

Obok niego, trącając delikatnie strunami lutni, półleżał, szczupły mężczyzna w nasuniętym na oczy fantazyjnym kapelusiku w kolorze śliwki ozdobionym srebrną klamrą i długim, nerwowym czaplim piórem.


Miecz przeznaczenia, str. 17
- Jaskier - westchnął wiedźmin, robiąc się naprawdę senny. - Jesteś cynik, świntuch, kurwiarz i kłamca. I nic, uwierz mi, nic nie ma w tym skomplikowanego.
Miecz przeznaczenia, str. 192

Jaskier dzielił atrakcyjne kobiety, w tej liczbie i czarodziejki, na przemiłe, miłe, niemiłe i bardzo niemiłe. Przemiłe na propozycję pójścia do łóżka reagowały radosną zgodą, miłe wesołym śmiechem. Niemiłe reagowały w sposób trudny do przewidzenia. Do bardzo niemiłych trubadur zaliczał zaś te, wobec których sama myśl o złożeniu propozycji wywoływała dziwne zimno na plecach i drżenie kolan.


Krew elfów, str. 70

Wiadomym jest mi, że masz lat blisko czterdzieści, wyglądasz na blisko trzydzieści, wyobrażasz sobie, że masz nieco ponad dwadzieścia, a postępujesz tak, jakbyś miał niecałe dziesięć.


Krew elfów, str. 186

Trubadur wstał i skłonił się, omiatając kolana przypiętym do fantazyjnego kapelusika czaplim piórem. Uczeń przerwał grę, wyszczerzył się i również ukłonił, ale mistrz Jaskier spojrzał na niego groźnie i zaburczał półgłosem.


Krew elfów, str. 10

- studiował tu cztery lata, potem zaś przez rok wykładał w Katedrze Truwerstwa i Poezji. Posadę wykładowcy zaproponowano mu, gdy zdał końcowe egzaminy z celującym wynikiem, wprawiając w osłupienie profesorów, u których w czasie studiów zapracował sobie na opinię lenia, hulaki i idioty. Później zaś, gdy po kilku latach wałęsania się po kraju z lutnią jego sława jako minstrela sięgnęła daleko i szeroko, Akademia zaczęła usilnie zabiegać o jego wizyty i gościnne wykłady.


Krew elfów, str. 183

- Otrzymałem twój list - Codringher i kocur zmierzyli wiedźmina żółtozielonymi spojrzeniami. - Odwiedził mnie także Jaskier. Przejeżdżał przez Dorian kilka tygodni temu. Opowiedział mi co nieco o twoich strapieniach. Ale powiedział bardzo mało. Za mało.
- Doprawdy? Zaskakujesz mnie. To byłby pierwszy znany mi przypadek, gdy Jaskier nie powiedział za dużo.


Czas pogardy, str. 19

Co do gładysza Jaskra, ten już wcześniej brany był niekiedy za elfa lub półelfa, zwłaszcza od czasu, gdy zaczął nosić włosy do ramion i zwykł okazjonalnie fryzować je na żelazkach.


Chrzest ognia, str. 52-53

Dane z pozostałych źródeł[]

W filmie i w serialu w rolę Jaskra wcielił się Zbigniew Zamachowski.

W grach Wiedźmin (gra komputerowa , zabójcy królów oraz dziki gon) : głosu postaci Jaskra udzielił Jacek Kopczyński.

W serialu the witcher w postać Jaskra wciela się Joey Batey , natomiast głosu użyczył Marcin Franc.

Najbardziej znane utwory Jaskra[]

  • Pół wieku poezji – wspomnienia Jaskra dotyczące jego życia
  • Gwiazdy nad traktem – ballada miłosna
  • Tam gdzie diabeł mówi dobranoc
  • Czas księżyca – zbiór wierszy
  • Kwiat Ettariel lub Nadobna Ettariel – ballada śpiewana przez Jaskra brokilońskim driadom
  • O królowej Marienn i Czarnym Kruku
  • O wesołej młynareczce
  • Niedole miłowania – zbiór wierszy
  • Nieuchwytna – ballada śpiewana przez Jaskra na wyspie Thanned
  • Wieczny Ogień lub Zima – ballada śpiewana przez Jaskra w Novigradzie
  • Brzmi głucho serce dzwonu... – pieśń, którą Jaskier układał w czasie polowania na morskie potwory razem z Geraltem
  • Ballady o Lwiątku z Cintry (powieść Krew elfów)

Ciekawostki i inne Informacje[]

  • Obecnie jest z Priscillą w związku partnerskim,
  • Ulubionym winem Jaskra jest Fiorano,
  • Geralt i Jaskier po raz pierwszy spotkali się na festynie w Gulecie, gdzie Geralt uratował go z opresji,
  • Jego nazwisko może pochodzić od nazwiska Josepha Kervyna de Lettenhove, belgijskiego historyka i polityka,
  • Jaskier swego czasu był dorywczym szpiegiem, pracującym dla szefa wywiadu RedaniiSigismunda Dijkstry. W Wiedzminie 2 staje się on szpiegiem Vernona Roche'a ,
  • W Krwi Elfów Yennefer prosi, aby złożył raport Dijkstrze, który pod żadnym pozorem nie byłby  wierszowany. W Wiedźminie 3 w swoich notatkach  opisywał ludzi wierszem,
  • Wiek jaskra po słowach Dijkstry można ocenić na 35-40 lat. Można założyć, że w czasie akcji „Wiedźmina” jest w wieku 40-43 lat. W wiedźminie 3 (1275 roku) ma 46 lat,
  • Jaskier miał w zwyczaju trzymać w podeszwie buta pieniądze na czarną godzinę,
  • Jaskier z pochodzenia jest prawdopodobnie Redańczykiem. Można to wysnuć z wniosku, że szpiegował dla Dijkstry z „patriotycznego obowiązku”,
  • Na poważnie rymować i układać melodie zaczął w wieku 19 lat, kiedy to był zainspirowany miłością do kontessy de Stael,
  • W Wiedźminie 2 po pokonaniu drauga, mówi nam, że wyrusza do Oxenfurtu (Ścieżka Roche'a). Jeżeli podążamy ścieżką Iorwetha, postanawia wraz z Zoltanem zostać w Vergen (na prośbę Geralta),
  • Przyznał się Geraltowi, że Essi Daven traktuje jak młodszą siostrę. Uczucie to potwierdził 4 lata później wynosząc ciało zmarłej trubadurki i chowając ją z lutnią oraz błękitną perłą,
  • Elfka Toruviel zniszczyła jego lutnię, lecz później dostał od niej nową, z którą nigdy się nie rozstawał,
  • Jaskier jest narratorem w grach Wiedźmin 2 oraz Wiedźmin 3, a także epilogu części pierwszej,
  • Swoje prawdziwe imię wyjawia dopiero, gdy jest do tego zmuszony na dworze Anny Henrietty w Toussaint,
  • Prawdziwe imię Jaskra pojawia się także w „Sezonie Burz”,
  • W Kerack kupuje Geraltowi miecz z Viroledy, który okazuje się podróbką,
  • Jaskier zdrobniale nazywał Annę Henriettę Łasiczką,
  • W grze trubadur ma czarne włosy zamiast blond. Spowodowane jest to tym, że Andrzej Sapkowski dopiero w Sezonie Burz sprostował wygląd trubadura, a ten tom pojawił się dopiero po drugiej części gry. Można było jednak domyślać się jego koloru włosów, gdy w narracji (Miecz Przeznaczenia) pojawia się sformułowanie, że Jaskier pogładził się po jasnym zaroście,
  • Jaskier nie umiał pływać. Wspomina o tym w Pół wieku Poezji,
  • W opowiadaniu Trochę poświęcenia dowiadujemy się, że ma chorobę morską (w Wiedźminie 2 pojawia się błąd: Jaskier płynie statkiem z Flotsam do Aedirn),
  • W opowiadaniu „Ostatnie Życzenie” dżinn uszkodził bardowi gardło przez co ten mógłby już nie zaśpiewać, ale głos uratowała mu Yennefer,
  • Jaskier miał romans z Anną Henriettą , Veronique vel Nique , Vespulą , Scholastyką , Marabellą , Molly ,
  • Przyjaźni się też z Borchem , Regisem , Zoltanem , Percivalem , Dudu , Ethainem, Elihalem,
  • Pojawia się w pożegnaniu białego wilka na ślubie Geralta i Yennefer.

Galeria[]

Wiedźmin[]

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]

Wiedźmin 3 Dziki Gon[]

Wiedźmin Pożegnanie Białego Wilka[]

Inne[]

Gwint[]


Film/Serial[]

The Witcher (po polsku Wiedźmin)[]