| |||||||||||||||||||||||||||||||
Lyria i Rivia - jeden z Krajów Północy, leżący na północ od Jarugi, rządzony przez królową Meve. Herb Lyrii przedstawiony jest w postaci orłów i rantów. Na sztandarze widoczny jest czarny orzeł otoczony czerwonymi rantami. Dol Angra prowadzi do Lyrii oraz Aedirn na północy. Oddzielona od Temerii górami Mahakam na zachodzie. Kraj ten poważnie ucierpiał podczas wojny z Nilfgaardem, został niemal doszczętnie zniszczony. Po Pokoju Cintryjskim królowa Meve zabrała się za odbudowę królestwa.
Liryjczycy[]
Władcy Lyrii i Rivi[]
Inni Mieszkańcy[]
- Vilem
- Anseis
- Raynard Odo
- Oisin
- Larkin
- Rigoberta
- Viviana z Lyrii
- Nadia Esposito
Miasta i warownie[]
Siły zbrojne[]
Lyria wraz z Aedirn wystawiła około 13 tys. żołnierzy w tym 3 tys. jazdy. W pierwszych dniach inwazji 1/5 tych sił została odcięta w fortach i twierdzach. Część pozostałych wojsk została wycofana do obrony skrzydeł przed lekką kawalerią i Scoia'tael. Pozostała armia, około 6 tys. żołnierzy w tym 1200 rycerzy, została pobita pod Aldersbergiem. Po upadku Lyrii królowa Meve wraz ze swoimi Gerylasami prowadziła działania dywersyjne na tyłach Nilfgaardzkiej armii.Obecny stan sił zbrojnych Lyrii i Rivii można określać na ok. 8 tys. piechurów, którzy walczyli jako siły dywersyjne podczas ostatniej wojny z Nilfgaardem. Armia królestwa posiada najlepszych kuszników na północy.
Religia[]
O religi panującej w Lyrii i Rivii niewiele wiadomo. Najpewniej są to popularne kulty: Melitele, Proroka Lebiody, Kreve i Wiecznego Ognia.
Gospodarka[]
Przed wojną z Nilfgaardem użytki rolne zajmowały większość powierzchni kraju, co oznaczało prężny rozwój rolnictwa i hodowli zwierząt. Lyria i Rivia utrzymywała się z eksportu artykułów spożywczych i drewna. Jak każdy kraj produkowała własne towary wszelakie, jednak sąsiedztwo z Cesarstwem powodowało napływ tanich i gorszych jakościowo towarów nilfgaardzkich co negatywnie wpływało na rozwój gospodarki państwa. Po wojnie kraj był niemal doszczętnie zniszczony, odbudowa postępuje powoli.
Kultura[]
Niewiele wiadomo o kulturze tego kraju. Mieszkańcy Lyrii i Rivii nie są raczej zbyt przyjaźni względem innych ras, o czym świadczy pogrom w Rivii. Wśród królestw północnych utrwalił się stereotyp Riva-złodzieja.
Dane z książek Sapkowskiego[]
- tu. Dol Angra to szeroka dolina, droga wiodąca z południa do królestw Lyrii i Rivii, do Aedirn, a dalej do Dol Blathanna i Kaedwen... A poprzez Dolinę Pontar do nas, do Temerii.
— Krew elfów, str. 253
- Dol Angra - powiedział wolno krasnolud - to Lyria i Aedirn, które są w militarnym sojuszu z Temerią. Nie sądzisz chyba, że Foltest, który kupuje łodzie, zamierza z nich skorzystać na własną rękę?
— Czas pogardy, str. 60
- Nilfgaard - rozpoczął wykład, pokazując rapierem co trzeba - zaatakował Lyrię i Aedirn, jako casus belli ogłaszając atak na pograniczny fort Glevitzingen. Nie będę dociekać, kto naprawdę napadł na Glevitzingen i w jakim przebraniu. Za pozbawione sensu uważam też domysły, o ile dni czy godzin zbrojna akcja Emhyra wyprzedziła analogiczne przedsięwzięcie Aedirn i Temerii. Zostawiam to historykom. Bardziej interesuje mnie sytuacja dzisiejsza i to, co będzie jutro. W tej chwili Nilfgaard stoi w Dol Angra i Aedirn, osłonięty buforem w postaci elfiego dominium w Dol Blathanna, graniczącym z tą częścią Aedirn, którą król Henselt z Kaedwen, mówiąc obrazowo, wyrwał Emhyrowi z zębów i sam zeżarł.
— Wieża Jaskółki, str. 282
