Ostry Cień Mgły - magiczna istota powstała w wyniku koniunkcji sfer. Najczęściej występuje na bagniskach, w lasach lub na terenie górskim. Potrafi zwabić swą ofiarę w pułapkę za pomocą czarów. Mglak jest uważany za istotę humanoidalną, może sprawić wrażenie eterycznego. Ma świecące oczy i usta, ostre uszy, spiczaste palce. Żywi się ciałami ofiar. Chowa się we mgle i to z niej atakuje.
Dane z książek Sapkowskiego[]
I było coś, co żyło tylko po to, by zabijać. Z głodu, dla przyjemności, powodowane czyjąś chorobliwą wolą, z innych przyczyn. Mantikora, wyvern, mglak, żagnica, żyrytwa, przeraza, leszy, wampir, ghul, graveir, wilkołak, gigaskorpion, strzyga, zjadarka, kikimora, wipper.
— Ostatnie życzenie, str. 121
Wyciągnął spod poduszki sakiewkę, szybko przeliczył dziesięciokoronówki. Sto pięćdziesiąt za wczorajszą mantikorę. Pięćdziesiąt za mglaka, którego zabił na zlecenie wójta z wioski pod Carreras. I pięćdziesiąt za wilkołaka, którego wystawili mu osadnicy z Burdorffu.
— Czas pogardy, str. 17
Dane z innych źródeł[]
Gra Wyobraźni:
- Jest to magiczna istota powstała w wyniku koniunkcji sfer. Występuje najczęściej na bagnach, w lasach lub w terenie górskim. Niebezpiecznym czyni mglaka umiejętność wykorzystania czarów w celu zwabienia swej ofiary w pułapkę (np. w przepaść lub trzęsawisko). Mglak jest istotą humanoidalną, zwykle łysą. Ma świecące oczy i usta, ostre uszy, długie szpiczaste palce. Może sprawiać wrażenie półprzeźroczystego czy też nawet eterycznego. W istocie, żelazna broń przejdzie przez niego nie czyniąc mu krzywdy, natomiast srebrna zadziała normalnie. Można go spotkać wyłącznie, gdy wokół jest mgła, choć niektórzy uważają, że sama obecność tej istoty powoduje jej gromadzenie się i to wyjątkowo gęstej.
Mglak stara się unikać bezpośredniego starcia zdając się na czary, jeśli jednak te nie podziałają może zaatakować, a rany, które zadaje są jak najbardziej realne. Mglak żywi się ciałami swych ofiar stopniowo je osuszając, dlatego wiedźmini potrafią zidentyfikować go po znalezieniu wysuszonych zwłok.
W grze Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
| Mglak | |
|---|---|
| |
| Szczegóły | |
Rodzaj |
Trupojady |
Odmiany |
Ignis Fatuus |
Występowanie |
Mgła |
Podatności |
Znak Aard |
Składniki |
Ząb mglaka Mutagen z mglaka Mniejszy niebieski mutagen Sproszkowana tkanka potwora Fosfor Ślina potwora Jęzor potwora Kieł z potwora Mózg potwora Krew potwora Kość potwora Szpon potwora Ucho potwora Oko potwora Serce potwora Piąta esencja |
- Mglaki występują wszędzie tam, gdzie unosi się gęsta mgła – na bagnach, w górskich przełęczach, na brzegach rzek i jezior. Manipulując mgłą, rozdzielają podróżnych, ukrywają ścieżki, wytłumiają dźwięki. Następnie, mamiąc ludzi światłem, którym potrafią rozbłysnąć niby upiorne świetliki, prowadzą ich w pożądanym kierunku – ku urwiskom, bagnom czy jaskiniom, w których mają swe leża. W starciu z mglakiem należy zachować zimną krew. Jako że mglaki mogą przybrać postać niematerialną, walcząc z nimi trzeba zwracać uwagą na najmniejszy nawet ruch powietrza czy trawy, który może zdradzić położenie potwora. Rzucenie znakiem AARD sprawi, że przybierze namacalną postać, co z kolei pozwoli na zadanie ran mieczem albo innym orężem. - CDPR
Zadania[]
Bestiariusz[]
- Jeśli na bagnach zastanie cię noc, nie ruszaj się i czekaj świtu, choćbyś miał stać po pas w wodzie i oblazły cię pijawki. A nade wszystko – jeśli zobaczysz we mgle jakieś światła, nigdy, przenigdy nie idź w ich stronę.
– Johannes Strudd, przewodnik
Mgła to wielki wróg podróżnika. Łatwo w niej zgubić drogę, wpłynąć na skały. Ale to nic w porównaniu z potworem, który czasem w niej czyha – mglakiem. Choć ta bestia ma potężne ramiona i pazury ostrzejsze niż zerrikańskie kindżały, to nie one czynią ją naprawdę groźną, lecz umiejętność zwodzenia, mamienia, mieszania w głowie. Czasem, zamiast atakować, mglaki doprowadzają swą ofiarę do szaleństwa bądź zapędzają ją na grząskie mokradła i czekają cierpliwie, aż utonie w mulistej wodzie.
Galeria[]
Mglak Wiedźmin 3
