Zmiany: Mikula

Wersja z 20:11, 7 lip 2006

Mikula - kowal z osady Klucz. W przeszłości zasmakował wojennego życia (razem z wojewodą Grozimem walczył z vranami). Posłał po pomoc do druidów z kregu mayeńskiego. Stanął na czele oddziału chłopów z Klucza, Porogu i Kaczana przeciwko kościejowym. W ostatecznej walce zabił Fregenala ucinając mu toporem głowę.

Dane z książek Sapkowskiego

Dobrze wam gadać, Mikula - powiedział. - Wam bijatyka nie nowina. Każdy wie, żeście nie całe życie w kuźni kuli. Ponoć dawniej łby tłukliście, nie żelazo.
Droga, z której się nie wraca
A i mnie, jako wiecie, wojaczka nie pierwszyzna. Z wojewodą Grozimem na Vranów chadzałem czasu wojny, zanim w Kluczu osiadłem.
Droga, z której się nie wraca
Fregenal wybuchnął obłąkańczym rechotem, dudniącym echem o ściany wąwozu. Śmiech zagłuszył kroki Mikuli, nadbiegającego chyłkiem, z toporem w garści. Fregenal spostrzegł się, gdy było już za późno. Topór ugodził go w krzyż, nieco powyżej bioder i wbił się aż po obuch. Czarownik z rykiem bólu runął na ziemię, wyrywając stylisko z rąk kowala. Mikula przydepnął go, wyrwał berdysz, zamachnął się powtórnie. Głowa Fregenala stoczyła się po pochyłości i znieruchomiała, oparta czołem o jedną z czaszek, leżących pod kołami rozbitego wozu.
Droga, z której się nie wraca

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 * ''Dobrze  wam gadać, Mikula - powiedział. - Wam bijatyka nie  nowina. Każdy  wie,  żeście  nie  całe  życie  w  kuźni  kuli.  Ponoć  dawniej łby tłukliście, nie żelazo.''<br>[[Droga, z której się nie wraca]]
 *''A i mnie, jako wiecie, wojaczka nie pierwszyzna.  Z wojewodą Grozimem na Vranów chadzałem czasu wojny, zanim w Kluczu osiadłem.''<br>[[Droga, z której się nie wraca]]
-*''regenal  wybuchnął  obłąkańczym  rechotem,  dudniącym echem o ściany wąwozu.  Śmiech zagłuszył kroki Mikuli, nadbiegającego chyłkiem, z toporem w garści. Fregenal spostrzegł się, gdy było już za późno. Topór ugodził go w  krzyż,  nieco powyżej bioder i wbił się aż po obuch. Czarownik z rykiem bólu  runął  na ziemię, wyrywając stylisko z rąk kowala. Mikula przydepnął go,  wyrwał berdysz, zamachnął się powtórnie. Głowa Fregenala stoczyła się po   pochyłości  i  znieruchomiała,  oparta  czołem  o  jedną  z  czaszek, leżących pod kołami rozbitego wozu.''<br>[[Droga, z której się nie wraca]]
+*''Fregenal  wybuchnął  obłąkańczym  rechotem,  dudniącym echem o ściany wąwozu.  Śmiech zagłuszył kroki Mikuli, nadbiegającego chyłkiem, z toporem w garści. Fregenal spostrzegł się, gdy było już za późno. Topór ugodził go w  krzyż,  nieco powyżej bioder i wbił się aż po obuch. Czarownik z rykiem bólu  runął  na ziemię, wyrywając stylisko z rąk kowala. Mikula przydepnął go,  wyrwał berdysz, zamachnął się powtórnie. Głowa Fregenala stoczyła się po   pochyłości  i  znieruchomiała,  oparta  czołem  o  jedną  z  czaszek, leżących pod kołami rozbitego wozu.''<br>[[Droga, z której się nie wraca]]