
Mistle; grafika Anna "Anay" Przybyłowicz

Mistle; grafika Robert "Blutengel" Łada

MISTLE, grafika: Patacat
Mistle - członkini Szczurów, krótko ostrzyżona dziewczyna o włosach koloru słomy. Mistle pochodziła z bogatej szlacheckiej rodziny z Thurn, przeżyła gwałt. Po tym zdarzeniu została uratowana przez Asse. Była wysoką kobietą o długich nogach. Uratowała Ciri przed Kayleighem, który chciał ją zgwałcić. Rozdziewiczyła Ciri i zaczęła z nią sypiać, zakochując się w niej z wzajemnością. Jest jedyną postacią w "Sadze", z którą Ciri wiąże się i z którą sypia. Symbolem ich miłości były identyczne tatuaże w kształcie pąsowej róży, które obie wytatuowały sobie na wewnętrznej stronie ud. Zazwyczaj ubrana była w czerwony kubrak, pod którym nosiła białą koronkową bluzkę i wysokie lśniące buty powyżej kolan. Nosiła rozmaite ozdoby, między innymi naszyjniki i bransolety z brylantami. Zginęła z rąk Bonharta w osadzie Zazdrość. Tak jak reszta Szczurów, straciła głowę na oczach Ciri .
Dane z książek Sapkowskiego[]
Z hukiem wyleciało okno, razem z ramą i ciśniętym z zewnątrz pieńkiem do rąbania drewna, wszystko wylądowało na stole, czyniąc spustoszenie wśród misek i kufli. W ślad za pieńkiem na stół wskoczyła jasnowłosa, krótko ostrzyżona dziewczyna w czerwonym kubraczku i wysokich lśniących butach sięgających powyżej kolan.
— Czas pogardy, str. 299
-Mistle pochodziła z bogatej szlacheckiej rodziny z grodu Thurn w Północnym Maecht. Jej ojciec, wasal księcia Rudigera, wstąpił do powstańczej armii, dał się pobić i zaginą} bez wieści. Kiedy ludność Thurn uciekała z miasta na wieść o nadciągającej ekspedycji karnej, o osławionych Pacyfikatorach z Gemmery, rodzina Mistle uciekła również, a Mistle zagubiła się w ogarniętym paniką tłumie. Wystrojona i delikatna panieneczka, którą od najmłodszych lat noszono w lektyce, nie była w stanie dotrzymać kroku uciekinierom. Po trzech dniach samotnej tułaczki wpadła w łapy ciągnących za Nilfgaardczykami łowców ludzi. Dziewczęta poniżej siedemnastu lat były w cenie. Jeżeli były nie tknięte. Łowcy nie tknęli Mistle, sprawdziwszy wcześniej, czy jest nie tknięta. Po tym sprawdzaniu Mistle przeszlochała całą noc.
W dolinie rzeki Veldy karawana łowców została rozgromiona i wybita do nogi przez bandę nilfgaardzkich maruderów. Zabito wszystkich łowców i niewolników płci męskiej. Oszczędzono tylko dziewczęta. Dziewczęta nie wiedziały, dlaczego je oszczędzono. Nieświadomość ta nie trwała długo.
Mistle była jedyną, która przeżyła. Z rowu, do którego ją wrzucono, nagą, pokrytą siniakami, plugastwem, błotem i zeskorupiałą krwią, wyciągnął ją Asse, syn wiejskiego kowala, tropiący Nilfgaardczyków od trzech dni, oszalały z chęci zemsty za to, co maruderzy zrobili z jego ojcem, matką i siostrami, a na co on musiał patrzeć ukryty w konopiach.
— Czas pogardy, str. 314-315