Znacznik: VisualEditor |
Znacznik: VisualEditor |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
==Galeria == |
==Galeria == |
||
− | ===Wiedźmin Pożegnanie Białego Wilka=== |
+ | ===Wiedźmin [[Pożegnanie Białego Wilka (modyfikacja)|Pożegnanie Białego Wilka]]=== |
<gallery> |
<gallery> |
||
Plik:79.jpg |
Plik:79.jpg |
Wersja z 14:44, 29 lip 2019
Percival Schuttenbach | |
---|---|
Plik:79.jpg | |
Informacje podstawowe | |
Pochodzenie |
Mahakam |
Tytuł(y) |
Właściciel Zakładu Jubilerskiego |
Profesja |
Metalurg Technik Jubiler |
Płeć |
Mężczyzna |
Rasa |
Gnom |
Przynależność |
Drużyna Zoltana Civaya |
Informacje rodzinne | |
Kolor włosów |
Brązowe |
Percival Schuttenbach – gnom, jeden z towarzyszy Zoltana Chivaya, znany był również jako metalurg, technik (zawód ten to gnomia specjalność) oraz jubiler.
Przyjaciel Geralta z Rivii .
Historia
Podczas podróży zaprzyjaźnił się z Jaskrem, dzięki wspólnym zainteresowaniom takim jak karty i muzyka. W tej pierwszej dziedzinie często oszukiwał, co narażało go na wyzwiska i ciosy drewnianą pałką ze strony swych kompanów. Podczas wojny z Nilfgaardem temerskie wojska zamierzały wcielić go do Ochotniczego Hufca Mahakamskiego myląc go z krasnoludem. Percival wymigał się jednak ze służby, argumentując się pacyfistycznymi regułami jego religii (sam prawdopodobnie był ateistą). Po zakończeniu wojny z Nilfgaardem odtworzył zakład jubilerski w Novigradzie, w którym jako żywą reklamę wykorzystywał Feldmarszałka Dudę, który później został zjedzony przez kota.
Ciekawostki i inne Informacje
- Istnieje polski zespół folkmetalowy o nazwie Percival Schuttenbach. Nazwa pochodzi od owego gnoma. Zespół ten uczestniczył w tworzeniu ścieżki dźwiękowej do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon.
- W grze Wiedźmin 3 Dziki Gon swój zakład przenosi do Mahakamu z powodu prześladowań rasowych.
- Pojawia się w pożegnaniu białego wilka na ślubie Geralta i Yennefer .
- Przyjażni się też z Jaskrem , Zoltanem Civayem.
Galeria
Wiedźmin Pożegnanie Białego Wilka
- 79.jpg
Gwint
- F Percival Schuttenbach.jpg
Dane z książek Sapkowskiego
A to reszta mojej kompanii. Munro Bruys, Yazon Varda, Caleb Stratton, Figgis Merluzzo i Percival Schuttenbach. (...)
Spod mokrego kaptura, miast skołtunionej brody, wyzierał długi i spiczasty nos, niezawodnie określający przynależność posiadacza do starej i szlachetnej rasy gnomów.
— Chrzest ognia, str. 77
Przewodnikiem był zwykle Percival Schuttenbach, długonosy gnom. Ustępując krasnoludom wzrostem i siłą, dorównywał im wytrzymałością, a zwinnością znacznie przewyższał. W marszu nieustannie kluczył, szperał po krzakach, wysforowywał się do przodu i znikał, po czym objawiał się nagle i nerwowymi, małpimi gestami dawał z daleka znak, że wszystko w porządku, można iść dalej.
— Chrzest ognia, str. 79-80