Polowania na czarownice

Polowania na czarownice - trwające 4 lata (1272-1276) prześladowania, w trakcie których śmierć poniosły wiele niewast oskarżonych o czary, często bezpodstawnie, gdyż inkryminowane nie były obdarzone zdolnościami magicznymi. Polowania zaczeły się od porównania dwóch proroctw Itliny - Białego Zimna i Niszczycielki. Po połączeniu tych proroctw ludzie, chcąc zapobiec przyjściu na świat Niszczycielki, zaczęli polowania.

Najzacieklejszymi prześladowcami byli: Zakon Płonącej Róży oraz król Radowid V Srogi, władca Redanii.

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów

Niezależnie od "Ścieżki"

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Geralt nie pomaga Triss:
Polowanie zaczęło się od ujawnienia członkiń Loży.

Geralt pomaga Triss

Poczatek polowań zaczyna się od porównaniu dwóch proroctw Itliny.

Ciekawostki:

• polowania były przeprowadzone głównie w Redanii.
• najczęstszym sposobem uśmiercania "czarownic" było palenie na stosie lub szubienica.
• kres polowaniom położyły właśnie czarodziejki z Loży, budząc wyniosłość, szacunek i niemal nadboży lęk.
• polowania na czarownice zakończyły się w 1275 lub 1276 r