Przekleństwo Czarnego Słońca, znane również jako Mania Obłąkanego Eltibalda - proroctwo głoszone przez tego maga. Najpardziej rozpowszechnione i praktykowane na dalekiej północy, w regionie Koviru i dzisiejszej Ligi z Hengfors.
Oparte o inskrypcje z menhirów Dauków i płyt nagrobnych Wożgorów, a także o bobołackie legendy i podania, mówi ono o powtórnym przybyciu Lilit, królowej demonów, znanej na wschodzie jako Niya. Jej powrót miało utorować "sześćdziesiąt niewiast w koronach złotych, które krwią wypełnią doliny rzek". Chcąc zapobiec temu nieszczęściu czarodzieje postanowili zlikwidować zagrożenie, mordując lub więżąc w wieżach wszystkie dziewczęta z królewskich rodów urodzone niedługo po zaćmieniu. U wielu z nich stwierdzano przerażające mutacje. Do tych przeklętych należały m.in:
Mimo ich okrucieństwa i nierzadkich mutacji, wielu sądzi, że "Przekleństwo Czarnego Słońca" jest tylko mitem i środkiem do umocnienia władzy czarodziejów.
Dane z książek Sapkowskiego[]
(...) to, co znaleźliśmy wewnątrz czaszki i rdzenia, nie dawało się jednoznacznie określić. Jakaś czerwona gąbka. Wewnętrzne organy przemieszane, niektórych w ogóle brak. Wszystko pokryte ruchliwymi rzęskami, sinoróżowymi strzępkami. Serce o sześciu komorach. Dwie praktycznie w atrofii, ale jednak.
— Ostatnie życzenie, str. 87