Roegner

Roegner de Salm - legalny syn pary książęcej de Salm, diuk de Salm i hrabia Tonnerre, mąż królowej Calanthe, król Cintry. Fałszywie podany jako książę Ebbing.

Biografia

Urodził się w Salm, stolicy księstwa o tej samej nazwie, jako legalny syn pary książęcej de Salm z Ebbing. Nosił oficjalny tytuł diuka de Salm i hrabiego Tonnerre. Po jego małżeństwie i koronacji na króla Cintry zwano go „Roegnerem z Ebbing” – aby zamaskować fakt, że nie był księciem krwi, ale wyłącznie diukiem i to z niezbyt wielkiego księstewka, uzależnionego (choć nieformalnie) od królestwa Ebbing – i Nilfgaardu.

Uzyskał pomoc od Jeża z Erlenwaldu w zamian za Prawo niespodzianki. Gdy król powrócił do domu, zastał tam swą brzemienną żonę. Dzieckiem, które się potem urodziło, była Pavetta. Król zastrzegł jednak, że Jeż może domagać się swoich praw dopiero po skończeniu przez królewnę 15 lat.

Dużo hałasu narobiła plotka o tym, że jakoby po stwierdzeniu niezdolności Calanthe do urodzenia kolejnego, męskiego tym razem potomka, Roegner planował pozbyć się żony (za pomocą trucizny) i związać z jakąś młodszą i płodniejszą królewną, i że Calanthe przejrzała te plany i uprzedziła je. Choć powtarzana nawet przez ludzi uważających się za światłych, jest to ponad wszelką wątpliwość plotka.

Zmarł w czasie epidemii ospy w 1245 roku.

Galeria

Gwint

• 

Dane z książek Sapkowskiego

Lat temu piętnaście - oznajmił głośno - twój małżonek, pani Calanthe, król Roegner, pobłądził był na łowach w Erlenwaldzie. Klucząc po wertepach, spadł z konia do jaru i zwichnął nogę. Leżał na dnie wąwozu i wołał pomocy, a odpowiadał mu jeno syk żmij i wycie zbliżających się wilkołaków. Zginąłby niezawodnie, gdyby nie pomoc, jaką mu okazano

— Ostatnie życzenie, str.

- Calanthe była jedyną córką króla Dagorada i królowej Adalii. Po śmierci rodziców przeciwstawiła się arystokracji, widzącej w niej wyłącznie żonę dla nowego króla. Chciała panować niepodzielnie, co najwyżej dla formy i podtrzymania dynastii zgadzała się na instytucję księcia małżonka, zasiadającego przy niej, ale znaczącego tyle co październa kukła. Stare rody oparły się temu. Calanthe miała do wyboru wojnę domową, abdykację na rzecz innej linii lub małżeństwo z Roegnerem, księciem Ebbing. Wybrała to trzecie rozwiązanie. Rządziła krajem, ale u boku Roegnera. Rzecz jasna, nie dała się ujarzmić ani wypchnąć do babińca. Była Lwicą z Cintry. Ale panował Roegner, choć nikt nie tytułował go Lwem.

— Czas pogardy, str. 28-29