Wilkołak | |
---|---|
Szczegóły | |
Występowanie |
wilkołaki są lykantropami, czyli zmiennokształtnymi; powstają w rezultacie rzuconej klątwy; grasują w pobliżu siedzib ludzkich. |
Odporności |
są odporne na stal i większość efektów. |
Podatności |
wrażliwe na srebro. |
Taktyka |
atakują z furią i preferują ofensywę, ufne w swoją odporność na zwykłą broń. |
Składniki alchemiczne |
sierść wilkołaka |
Wilkołak - lykantrop, człowiek mogący przybierać dwie lub trzy postacie, w tym pierwotną ludzką oraz dodatkowo jedną lub dwie formy wilcze.
Wilkołactwa najczęściej można nabawić się w efekcie rzucenia klątwy lub poprzez zostanie zarażonym tą przypadłością przez innego wilkołaka w wyniku pogryzienia. Zdarzają się jednak wyjątki, w których zdolność transformacji jest cechą wrodzoną, jak w przypadku dzieci Otto Dussarta. Przemiany mogą zachodzić w dowolnie wybranym przez lykantropa momencie lub mogą być całkowicie niekontrolowane np. podczas pełni księżyca. Istoty te, tak jak większość stworów powstałych w wyniku magii, są wrażliwe na srebro. Mają niezwykle czuły węch.
Wiele wilkołaków potrafi zwalczać swoją krwiożerczą stronę i zachowuje człowieczeństwo nawet w wilczej postaci. Udowadniają to między innymi Otto Dussart oraz Vincent Meis.
Znane wilkołaki []
Z książek []
- Otto Dussart
- Edwina Dussart
Z gier komputerowych []
- Vincent Meis
- Morkvarg
- Niellen
- Berem
Dane z książek Sapkowskiego[]
— Droga, z której się nie wraca, w zbiorze Coś się kończy, coś się zaczyna, str. ??
— Ostatnie życzenie, str. 45
— Ostatnie życzenie, str. 121
Pięćdziesiąt za wilkołaka. Dużo, bo robota była łatwa. Wilkołak nie bronił się. Zagnany do jaskini, z której nie było wyjścia, uklęknął i czekał na cios miecza. Wiedźminowi było go żal.
— Czas pogardy, str. 17
- Są - zgodził się Codringher. - Ty jesteś wiedźminem anachronicznym, a ja wiedźminem nowoczesnym, idącym z duchem czasu. Dlatego ty wkrótce będziesz bezrobotny, a ja będę prosperował. Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie już na świecie. A skurwysyny będą zawsze.
— Czas pogardy, str. 20
Dane z gier[]
Wiedźmin[]
W grze Wiedźmin można spotkać tylko jednego wilkołaka w akcie III. Zaprezentowane są trzy sposoby leczenia wilkołactwa. Pierwszym jest koszula z blekotu, drugim zaś eliksir zawierający łzę dziewicy (lub prawiczka). Oba sposoby nie działają, działa natomiast trzeci - wilkołak musi chcieć przestać być wilkołakiem, a zmiana ta musi być umotywowana prawdziwą miłością.
Wiedźmin 3: Dziki Gon []
Na wyspach Skellige występują odmienna rasa wilkołaka o lokalnej nazwie Ulfhedinn. Z powodu trudniejszych warunków panujących na wyspach jest on silniejszy od swoich kontynentalnych odpowiedników.
Gra Wyobraźni []
W czasie pełni zmieniają się w wielkie hybrydy wilka i człowieka. Czasem zdarzają się potwory przybierające też postać- choć z pozoru zwyczajnego- wilka. Bardzo dobrze czują się w towarzystwie prawdziwych wilków, a nienawidzą się z kotołakami.
Ciekawostki[]
- W mitologi ogólnosłowiańskiej Wilkołak nie zawsze zamieniał się w wilka, Lykantrop mógł także przybrać postać niedźwiedzia.