Mapka pokazująca rzekę Wstążka (na zdjęciu widnieje angielska nazwa "Ribbon")
Wstążka - niewielka rzeczka przepływająca przez Brugge, stanowiąca naturalną granicę z Brokilonem. Wstążka wpada do Jarugi gdzieś w okolicach twierdzy Bodrog.
Dane z książek Sapkowskiego[]
Dotyczące lokalizacji:
Zabijano ludzi na Wypalankach, na Ósmej Mili, na Sowich Wzgórzach, Zabijano ludzi w Brugge, na lewym brzegu Wstążki. Poza Brokilonem.
— ??, str.
- Dalej nie pójdziemy. Widzicie? Rzeczka, co tam błyska w dole, to Wstążka. Do Wstążki jeno mieliśmy was eskortować. Znaczy, czas się rozstać.
— Czas pogardy, str. 195
Wstążka była płytka, ale bardzo zarośnięta. Nim dotarli do środka nurtu, za nogami Pegaza wlokły się już długie warkocze zielska. Koń stąpał powoli i z wysiłkiem, przy każdym kroku usiłując strząsać krępujące go wodorosty.
— Czas pogardy, str. 200
Pojechała na południe jak strzelił. Najpierw brzegiem Wstążki, przez Wypalanki, później przeprawiła się przez rzekę, podmokłymi wąwozami, zarosłymi (...). Ścinając potężny, wybrzuszony w stronę Brokilonu łuk rzeki miała szanse dogonić go w okolicach kaskady Ceann Treise.
— ??, str.
Brugge to niewielki kraik leżący pomiędzy rzekami: Jarugą, Wstążką i Travą, oraz wzgórzami Turlough.
— ??, str.
Ale sarny poszły parowem, w kierunku bagienka i źródeł zasilających wpadające do Wstążki strumyki.
— Chrzest ognia, str. 13
Jesteśmy przy kaskadzie Ceann Treise, przed nami miejsce, które nazywa się Siódma Mila. Te górki za rzeką to są Sowie Wzgórza.
- A my jedziemy na południe, z biegiem rzeki? Wstążka wpada do Jarugi gdzieś w okolicach twierdzy Bodrog...
- Pojedziemy na południe, ale tamtym brzegiem. Wstążka zakręca ku zachodowi, my pojedziemy lasami. Chcę dotrzeć do miejsca, które nazywa się Drieschot, czyli Trójkąt. Tam schodzą się granice Verden, Brugge i Broklionu.
— Chrzest ognia, str. 51
Dotyczące opisu:
Kryształowo czysta woda Wstążki przelewała się przez krawędź uskoku łagodnym, obłym łukiem, szumiącą i spienioną kaskadą spadała między czarne jak onyks głazy, łamała się na nich i ginęła w białej kipieli, z której wylewała się w rozległe ploso, tak przejrzyste, że widać było każdy kamyczek w różnokolorowej mozaice dna, każdy zielony warkocz falujących w prądzie wodorostów.
— Chrzest ognia, str. 49
Ciekawostki i inne informacje[]
Rzeczka, poza funkcją graniczną , miała jeszcze jedno ważne zastosowanie:
"Ich łuki biją celnie na dwieście kroków. Zwykle nie czekają do chwili, gdy ktoś przejedzie na ich brzeg rzeki i zacznie śpiewać. Są bardzo wrażliwe na nieprzyjemne zapachy. A gdy trupa uniesie nurt Wstążki, to im nie cuchnie pod lasem.
— Czas pogardy, str. 206